-
81.《纪行十首 观音山》 明·张羽
连山争南驰,划断沧江曲。
势如万马奔,鞭镫忽回复。
石角不戴土,苍然四无麓。
寸草不得荣,唯含古苔绿。 -
82.《文敬坠马用予韵见遗再和一首》 明·李东阳
我马西行东客归,归心落日争分飞。
长安城中一掌地,颠倒鞭鞚随裳衣。
君时别向中书宅,两日吾门断双屐。
宁知此厄忽相遭,怪事惊从武昌得。 -
83.《题罗观光藏陈所翁墨竹》 宋·方回
陈其姓,名曰容。
称所翁,善画龙。
葛岭翘材酒杯客,不分虎,不凭熊。 -
84.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
85.《次杨拱辰韵兼简冯当可刘韶美》 宋·郭印
穷居罕人事,来往断交亲。
粗安鹪鹩居,靡求尺蠖伸。
坐看柴门外,日飞车马尘。
谁能学桔槔,俯仰更随人。 -
86.《谒翁丈四十韵》 宋·李处权
之子儒林杰,斯文国士称。
词章曹植擅,典故叔孙能。
秉哲中逾旷,撝谦外匪矜。
世家非冠玉,人物是壶冰。 -
87.《不出》 宋·释文珦
晚暮衰慵剧,因寻此地居。
山深常见鹿,溪浅少藏鱼。
野径归烟僻,寒窗映水虚。
松枯生藓遍,梅老著花疎。 -
88.《纪事》 宋·释文珦
庸贾狗鼠辈,龌龊无足观。
少小为博徒,狭斜恣游般。
凭附椒房宠,濫吹於王官。
匿罪而言功,虚声尚欺谩。 -
89.《秘书山中草堂》 宋·释文珦
谢客开山兴,深居寄草堂。
曲阑凭野色,虚牖敞晴光。
路转青林合,泉流碧涧长。
群峦分向背,平楚接微茫。 -
90.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
91.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
善法堂前瑞气新,天书来自九重城。
唯凭一句无私语,上祝吾皇亿万春。 -
92.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
93.《缘识》 宋·宋太宗
一身独善欲何之,争及衣冠解抚绥。
浮世浅情无限量,愚蒙自是不相规。
直须凭仗分明说,诘取灵源问得知。
要觅洞中闲日月,除将济事谩非为。 -
94.《逍遥咏》 宋·宋太宗
倾依慕善易为兴,却恐人心冷似冰。
含识昭然何不达,非同物类信谁凭。
强其志节皆知有,未尽任持早爱憎。
倏忽便经闲岁月,凡间圣事可升腾。 -
95.《逍遥咏》 宋·宋太宗
一身独善欲何之,争及衣冠解抚绥。
浮世浅清无限量,愚蒙自是不相规。
直须凭仗分明说,诘取灵源问得知。
要觅洞中闲日月,除将济事谩非为。 -
96.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
97.《次韵伯业赋诗相迎喜予解秩一首》 宋·苏籀
长衾大枕寝将安,猘子成擒路不难。
充类未应於义尽,去官无责本薛宽。
兵戈销弭非吾力,冠剑疏慵强汝弹。
新岁举觞嘉善祷,扫清崧颍并凭鞍。 -
98.《为何盐狱题种德堂》 宋·喻良能
作堂备登览,既作扁其颜。
扁颜固云易,践名良独难。
我友何水曹,筑堂水云间。
瞰临擅奇绝,佳气何郁盘。