-
141.《满庭芳 因福山县王远村北丹灶山道友聚话,》 元·王处一
间空中忽有报应,遂作丹灶为冈,清洋蟠绕,昔居王远家庄。
八山耸翠,四水聚贤良。
五彩祥云覆罩,三天上、仙韵琅琅。
金童报,九霄传送,无外我容光。 -
142.《沁园春 玄旦日先君冀郡公作此示勉敬跋于后》 元·欧阳龙生
玄子来前,还忆汝,今朝初度时。
是吾家几世,书香阀阅,我翁畴昔,心地坦夷。
宅相伊何,泛红老子,汝母慈仁有儿。
如今恨,倚门人去,和胆为谁。 -
143.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
144.《暮春联句九首》 宋·许月卿
燮调能十雨,具训微三风。
希圣如颜子,何时笑叔通。
明经徒为利,秽史不能公。
落落经纶腹,悠悠锦绣胸。 -
145.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
146.《和阮亭《秋柳》诗原韵》 清·冒襄
红闺紫塞昼飞霜,顾影羞窥白玉塘。
近日心情惟短笛,当年花絮已空箱。
梦残舞榭还歌榭,泪落岐王与薛王。
回首三春攀折苦,错教根植善和坊。 -
147.《送郑严州四首》 宋·陈鉴之
善端谁独无,所化有兰鲍。
时容拜床下,孺子似可教。
山种顿修阻,心折东去棹。
徘徊堤柳春,帆腹风欲饱。 -
148.《流化亭》 宋·陈有声
惟圣观化,自源而流。
惟吏观化,自邑而州。
圣念於民,吏职其忧。
民壅於化,则吏之尤。 -
149.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
150.《和佥事夹谷之寄韵》 宋·方逢辰
夫子说周易,肇开太极分。
及乎作春秋,下逮西狩麟。
混辟至决裂,坚冰致习驯。
三皇何皞皞,五帝何纷纷。 -
151.《赋新繁周表权如诏亭》 宋·冯彭年
先生教子作通儒,诗礼亲闱伯鲤趋。
亭构义方名昔著,诏颁封爵语今符。
荣因慈孝家声振,默契丝纶宠数殊。
善庆谁能肩懿躅,贤哉奋达美相须。 -
152.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
153.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
154.《赋新繁周表权如诏亭》 宋·李琮
家爱儿孙国爱臣,无邪慈教本来均。
非因积善能传庆,安见天心语合人。
席拥诗书才是乐,门多车马别成春。
榜亭岂独荣樽俎,意欲推余劝里民。 -
155.《分题得瘿林壶》 宋·吕公著
天地产众材,任材谓之智。
栋桷与楹杙,小大无有弃。
方者以矩度,圆者中规制。
嗟尔木之瘿,何异肉有赘。 -
156.《偈颂六十首》 宋·释昙华
黄薜老婆,大愚饶舌。
佛法无多子,正眼瞎驴灭。
妙严突出拄杖,三人证龟成鳖。
拄杖子,善甄别。
硬却脊梁,莫教漏泄。
观音菩萨将钱买胡饼,放下却是一块生铁。 -
157.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
158.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
159.《谢章季思惠镜屏》 宋·王遂
客从东南西,遗我古镜屏。
圆明绝点滓,表裹无遁形。
云是旧太守,思之我为铭。
吾惛不能进,何敢陈诸庭。 -
160.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。