-
61.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
62.《度清霄(其五)》 宋·张继先
五更五点五更残。
青冥风露逼人寒。
扶桑推出红银盘。
城门依旧声尘喧。
明暗二景交相转。
生来死去纷易换。
道人室中天宇宽。
日出三竿方启关。 -
63.《宝鼎现》 宋·史浩
乐府多传之。
惜其止叙藩方宴游之盛,而不及皇都。
真隐居士用韵以补其遗。
霞霄丹阙,瑞霭佳气,青葱如绮。 -
64.《减字木兰花(次昌甫韵)》 宋·韩淲
年光虚度。
能得几多消散处。
莫恨归迟。
得见新词不自持。
山中酒里。
笑语喧哗知有弟。
此意谁如。
世事纷纷一任渠。 -
65.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
66.《春游》 宋·王令
春风谁相呼,鸟语到庭户。
罢书起何游,系马城西树。
宁须客众随,聊与春相遇。
高林美风竹,疏影有清覆。 -
67.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
飞泉来无穷,发自嵩岭背。
奔驰两山间,偶与乱石会。
倾流势摧毁,泥土久崩溃。
坚姿未消释,嶻嶭俨相对。 -
68.《游鸿庆寺》 宋·韩绛
久旱雨初足,乐游春正深。
喧阗观士女,清旷入山林。
佛界云成宝,僧园地布金。
方塘探子石,高阁会宾簪。 -
69.《泊云安下大风骤雨作柏梁体一篇》 宋·邵博
晴空赤日飞丹霞,扁舟春热汗且呀。
寒温之候无乃差,朝犹挟纩莫著纱。
祝融暴横势莫加,骤将炎赫移韶华。
东皇游冶穷豪奢,未终节序还其家。 -
70.《水调歌头·雪霁春已半》 宋·冯取洽
雪霁春已半,露重午方喧。
一筇拄上高绝,便觉眼前宽。
指点数家楼阁,检校一村花柳,绿水接青烟。
峦岫竞围绕,风日更清妍。 -
71.《满江红·举扇西风》 宋·宋自逊
举扇西风,又十载、重游秋浦。
对旧日、江山错愕,鬓丝如许。
世事兴亡空感慨,男儿事业谁堪数。
被老天、开眼看人忙,成今古。 -
72.《题隐者所居》 宋·储泳
尽日掩柴门,何人得见君。
只因喧寂异,似有圣凡分。
漠近夜疑雨,山深晴亦云。
传闻九霄翮,落羽正纷纷。 -
73.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
74.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
75.《白砂驿作》 宋·孔武仲
浮云纷纷鏁太清,骤雨肃肃飞中庭。
冰虀脱粟冷稳骨,欲语寂然谁知譍。
辞家十日心甚壮,今日始觉愁肠并。
仆夫聚首亦不乐,泥深滩密尤难行。 -
76.《江上行》 明·张时彻
东风乍雨还乍晴,十里百里闻流莺。
春波渺渺净素练,春山簇簇行画屏。
江上花飞已如霰,泽中蒲柳何青青。
五陵侠客金騕褭,潇湘美人琼玉筝。 -
77.《初秋同叔弢彦时游崇山兰若》 明·王恭
习静厌纷扰,幽寻给孤园。
倏然香林下,似得桃花源。
一鸟落天镜,千花秀禅门。
纷吾道机浅,谬接甘露言。
月色隐秋思,荷香清夜魂。
终希偶缁锡,永矣超尘喧。 -
78.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
今年初发春,主人饮我酒。
借问主人谁,是邦之太守。
座中有上客,俨然八十叟。
优伎何纷喧,观者拄肱肘。 -
79.《次林千之赠水帘洞黄秀才韵》 宋·龚日章
攀萝访山扉,极目穷海表。
峰疑庐山高,岩若盘谷杳。
药臼历穷凹,石楼迫天小。
水帘云顶飞,丹叶天涯渺。 -
80.《洋州》 宋·韩亿
梁州邻左右洋川,气候融融别是天。
地僻过冬稀见雁,箐深初夏已闻蝉。
乡风与蜀微相似,驿路见秦旧接连。
骆谷转山围境内,汉江奔浪绕城边。