-
21.《次韵子由送陈侗知陕州》 宋·苏轼
谁能如铁牛,横身负黄河。
滔天不能没,尺箠未易诃。
世俗自无常,徐公故逶迤。
别来不可说,事与浮云多。 -
22.《听贤师琴》 宋·苏轼
大弦春温和且平,小弦廉折亮以清。
平生未识宫与角,但闻牛鸣盎中雉登木。
门前剥啄谁叩门,山僧未闲君勿嗔。
归家且觅千斛水,净洗従前筝笛耳。 -
23.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
24.《出城送客过故人东平侯赵景珍墓》 宋·黄庭坚
朱颜苦留不肯住,白发正尔欺得人。
婵娟去作谁家妾,意气都成一聚尘。
今日牛羊上丘垄,当时近前左右嗔。
花开鸟啼荆棘里,谁与平章作好春。 -
25.《出台复还洪都》 明·杨基
福至本无象,祸来非有因。
方忧触罗网,遽喜辞妖尘。
念此蓬藋姿,忽遘蹇与屯。
仓黄圜扉中,日夕与死邻。 -
26.《阿坰以歙钵供太希先偶成》 宋·吴则礼
君不见上公之鼎烹养牛,高足巨耳谁与俦。
又不见便便瓦釜煮黄独,媚此枵然转雷腹。
养牛大嚼良快意,老儒那月王侯鼻。
黄独饱火正可怜,自捉长才宁用钱。 -
27.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
穷居如将豆塞耳,一泓自足牛蹄水。
那知邻境有人豪,笑观造化但儿子。
笔端万字惊倒人,春色秋风随喜嗔。
一读锦囊殆仙去,欲借云軿遂朝真。
更当负笈慰愁绝,凭公一扫平生拙。
门人益亲自得回,会观踏破门限铁。 -
28.《杨德彝立春日携诗远访次韵》 宋·李石
鞭笞土牛子,鼓舞勾芒神。
初开一岁籥,已有五日陈。
胡为松桂老,强逐桃李新。
自言草玄客,颇爱郑子真。 -
29.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
30.《观小儿瓮戏》 宋·李流谦
五岁小儿初学涉,绝艺亦知天所赋。
想见九牛可倒曳,已堪赤手擒猛虎。
向来瓮戏真伟观,傥非目击嗤浪语。
器小犹须百斤重,兵以壮夫端恐仆。 -
31.《挽李子和知县》 宋·李流谦
盘谷先生坛级尊,万夫操槊辄敛魂。
黄堂昼严绕华戟,往往群来客打门。
高谈错起风袭尘,醉眼相视月照樽。
归来拊掌此快士,外无圭角中甚浑。 -
32.《寄李晦庵》 宋·赵蕃
昔我曾大父,高父世无伦。
晚生不尽得,所知三数人。
堂堂赞皇公,实能继张陈。
谏垣磨荐墨,许之以经纶。 -
33.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
34.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
35.《除夜》 宋·方岳
幸有牛衣暖似春,可曾半字日边人。
不知相国何为者,撩得诸公屋大嗔。 -
36.《效演雅》 宋·方岳
山溪斗折更蛇行,逗密穿幽见物情。
蜜为地花粮道绝,蚊知有雨阵图成。
饮风吸露蝉尸解,耸壑凌霄鹤骨轻。
鸜鹆能为祖仁舞,狎鸥欲与海翁盟。 -
37.《赋杨知县道夫四知堂》 宋·释宝昙
万家即吾庐,一室诚吾身。
空明古肺腑,壁立真天人。
心语驷奔轶,风行牛斗嗔。
吾今亦忘我,何者为一尘。 -
38.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
玉几山前,凌霄峰下。
热血嗔拳,做人话欛。
犀牛扇飏向他方,捋虎须拦胸便打。
一炷兜娄怨结成,贵买贱卖。 -
39.《游鼓山一首》 宋·苏籀
呼船起柁乘潮平,掠窗飘箔疏雨倾。
漱石枕流东道主,栉风沐雨吾曹行。
百寻悬瀑泻绅佩,两边乔木翔枅甍。
乞浆满瓯牛乳粥,纵酒下箸驼蹄羹。 -
40.《馆娃宫一首》 宋·王阮
释越来妖艳,穷吴事儁游。
笑谈遗庙社,绘罽及山丘。
鵷宿离宫瓦,龙移别浦舟。
楯陈金制巧,床莹玉光浮。