-
61.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
62.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
63.《梓人传》 唐·柳宗元
裴封叔之第,在光德里。
有梓人款其门,愿佣隙宇而处焉。
所职,寻、引、规、矩、绳、墨,家不居砻斫之器。
问其能,曰:“吾善度材,视栋宇之制,高深圆方短长之宜,吾指使而群工役焉。 -
64.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
65.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
66.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
67.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
68.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
69.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
70.《水龙吟 警世》 元·丘处机
算来浮世忙忙,竞争嗜欲闲烦恼。
六朝五霸,三分七国,东征西讨。
武略今何在,空凄怆,野花芳草。
叹深谋远虑,雄心壮气,无光彩,尽灰槁。 -
71.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
72.《念奴娇 附见天籁集卷上内·原题云·中秋重》 元·仲璋
消磨九日,算年年、惟有黄花白酒。
把酒簪花能有几,七十光阴回首。
人寿难期,酒杯有限,花色应如旧。
花浓酒酽,问君著甚消受。 -
73.《无愁可解 呜鹤余音卷五》 元·三于真人
古往今来,多忧少喜,淳化太平难值。
幸逢圣贤出世。
布道德、谈罗天地。
上界真人权下世。 -
74.《跋山谷书范滂傅贴》 宋·柴中守
小春昼日如春晚,饮罢披图清兴远。
夜光照屋四座惊,金薤银钩真墨本。
当年太史谪宜州,肠断梅花栖戌楼。
拾遗不逢东道主,翰林长作夜郎囚。 -
75.《题清芬阁》 宋·长倩
先生有古风,杳出尘外格。
犹如陵空鸿,矫矫奋六翮。
锵金中律吕,咏性甘糠覈。
苦调非孟酸,□适鄙韩窄。 -
76.《吴民女》 宋·陈润道
吴民嗜钱如嗜饴,天属之爱亦可移。
养女日夜望成长,长成未必为民妻。
百金求师教歌舞,便望将身赡门户。
一家饱暖不自怜,傍人视之方垂涎。 -
77.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
78.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
79.《题阳华岩》 宋·何麒
名山固多岩,兹岩擅天下。
屋大享千人,谷深量万马。
谽谺通一水,旁午飞桥跨。
石砾巧雕锼,松篁森绘画。 -
80.《和十二兄五首》 宋·晃冲之
渊明诗百篇,无一不说酒。
四顾宇宙间,独与此物厚。
子云苦家贫,日给或亡有。
艰难识奇字,草玄至白首。