-
141.《再和》 宋·吴芾
嗟我椎钝姿,处世百不便。
性独爱山水,固非嗜好偏。
本来山中人,家与青山连。
仕宦三十载,尘事虽满前。 -
142.《施元用醉谒邑大夫胡公公暴风骤雨者也不以为》 宋·姜特立
肩吾有云孙,磊砢东州瑞。
一诵能万言,落笔忽千字。
才抽独茧绪,态涌春云思。
喜慕高阳徒,时追习池醉。 -
143.《谢湖山居士示和陶诗》 宋·楼钥
渊明千载人,同节仰孤峭。
岂惟辞督邮,莲社不得召。
书不求甚解,眼高得玄要。
诗亦本无意,但写胸中妙。 -
144.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。 -
145.《赠弹琴李晞尹》 宋·赵蕃
临川郡古多奇迹,严黎已老裘父没。
江山纵是诗得摹,峨峨洋洋亦其物。
谪仙几世之云仍,平生嗜渠如嗜文。
光风霁月胸次有,渭北江东脚底频。
忽来过我今几日,拟欲赠行空四壁。
临分谩与一篇诗,筝笛纷纷敢谓知。 -
146.《次韵斯远同彦章见过之作》 宋·赵蕃
昔人结交谈耳余,一朝变起肝脑涂。
吾曹结交自有道,嗜好又况子与余。
每忆见君吾里初,中间去君落江湖。
归来忽忽夏复夏,相过凡几穷朝晡。 -
147.《伟叔蔡兄来永嘉屡辱投赠於其归也辄奉俚歌为》 宋·叶适
庆历故家忠惠后,性酷喜文疎嗜酒。
飘风聚雨蛙蚓寂,草玄献颂龙蛇走。
古人道大何不容,回空赐殖同升堂。
若遇韩门亲指画,岂有不在籍湜行。
水心可怜地如掌,读罢君诗一惆怅。
文星今直正莆中,去觅掀天无底浪。 -
148.《林中奉酬翁卷》 宋·徐照
已毕林中事,云烟隔暮城。
古松知鹤老,沙水见鱼行。
坐形生影,穷吟谷应声。
嗜茶因识谱,寻药忽遗名。 -
149.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
150.《投龙宝室洞天过延庆观方王卒共父剑峰精舍》 宋·程公许
璧简荐宝室,襟裾馥旃檀。
眷言石交旧,可惮脚力酸。
层岩一剑裂,阴壑千古寒。
数椽棲泬寥,小楼面赞元。 -
151.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
152.《拟九颂·石林》 宋·程公许
貌棱层兮心洁贞,玉韫质兮金作声。
芙蓉冠兮独立,佩宝璐兮缤分。
胡拳拳兮石友,期风韵我兮相守。
瞠人眼兮老西丑,自心知兮坚久。 -
153.《谢新胥口监生赵立之》 宋·程公许
鲁壁峄碑远莫睹,艰哉河流讯鼗鼓。
披荒摸搭不厌多,繙阅端能助稽古。
向来四壁风雨秋,谁遣彯缨群玉府。
终年肮脏甘谪堕,采采蒿菁不盈筥。 -
154.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
155.《黄鲁直真一酒诗帖赞》 宋·岳珂
以蜜为酒,昉于东坡,托诗惟传,百世不磨。
然而浊为贤而清为圣,泛为醪而盎为酂。
自古以降,厥名孔多,要皆不以甜称,惟少陵昌黎始有如蜜若饴之歌。
岂时人酸鹹之嗜大概略同,予以固未辨其趣之如何也。 -
156.《沈叡达书简帖赞》 宋·岳珂
书之神韵虽于心,书之汉度必资于学。
分制有法,均停相若,三四合体,上下齐脚,多寡不牵,乃异世作。 -
157.《和人赋琴高鱼》 宋·吴潜
仙人药苗化为鱼,身虽纤细味丰腴。
土人涉溪如採荇,以布为网犹恐疏。
不比吴王耽嗜脍,松江千古留腥滓。
好似春茶枪与旗,俯视银条不足数。 -
158.《别蒙侄》 宋·方岳
呜呼吾与汝,生世何不辰。
每思十年事,雪涕时沾巾。
方予第奉常,堂有未老亲。
当时尔父母,绿鬓犹青春。 -
159.《是日至马祖岩和前韵》 宋·李昴英
九秋天地香,赣产饶木犀。
登高诣其巅,风健戏马嘶。
偷得一日闲,古锦奚奴携。
秋阳阁霏雨,飞盖换障泥。 -
160.《荀彧》 宋·卫宗武
曹公初见奇,直以子房许。
制胜算无遗,斃袁而诛吕。
意见稍有乖,几欲置鼎俎。
朝端存正论,九锡胡不取。