-
1.《乐羊子妻》 南北朝·范晔
河南乐羊子之妻者,不知何氏之女也。
羊子尝行路,得遗金一饼,还以与妻。
妻曰:“妾闻志士不饮‘ 盗泉’之水,廉者不受嗟来之食,况拾遗求利,以污其行乎!”羊子大惭,乃捐金于野,而远寻师学。
一年来归,妻跪问其故,羊子曰:“久行怀思,无它异也。 -
2.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
3.《相和歌》 先秦·佚名
嗟来桑户乎。
嗟来桑户乎。
而已反其真。
而我犹为人猗。 -
4.《元次山作友丐予乃谚之》 宋·李新
罢惰嫉游手,孤独嗟穷民。
聋肓本定业。
疥癞讵可亲。
生事自破碎,谁肯收顽嚚。 -
5.《梁山泊》 宋·陈师道
积阴风易作,隆寒声益急。
百为定有数,一动必三日。
奔隤水势壮,犦胅波头立。
前行後浪促,突起旁抶射。 -
6.《寿安西渡奉别郑相公》 唐·孟郊
洛河向西道,石波横磷磷。
清风送君子,车远无还尘。
春别亦萧索,况兹冰霜晨。
零落景易入,郁抑抱难申。 -
7.《绝命词》 清·袁枚
赋性生来本野流,手提竹杖过通州。
饭篮向晓迎残月,歌板临风唱晚秋。
两脚踢翻尘世路,一肩担尽古今愁。
如今不受嗟来食,村犬何须吠不休。 -
8.《绝命诗》 清·通州诗丐
赋性生来本野流,手提竹杖过通州。
饭篮向晓迎残月,歌板临风唱晚秋。
两脚踏翻尘世路,一肩担尽古今愁。
如今不受嗟来食,村犬何须吠不休。 -
9.《勉致仕李秘监》 宋·梅尧臣
渊明归柴桑,家贫食不足。
当其勇去时,不待秫稻熟。
借问何以然,实耻暂屈辱。
公常为近臣,曾不辄媚曲。 -
10.《次韵王解王赁地筑屋》 宋·陈造
饥麟不落毛,士生常百忧。
何人金为埒,振客不待求。
之子磊磈胸,贮书不贮愁。
焉知奉二老,百指借岸舟。 -
11.《问雁》 宋·姚勉
家山已作一月疎,嘱雁为取秋风书。
雁飞竟去已几日,乃尔寂寂如何如。
晓霜雁声又东去,急起出门呼雁住。
前时嘱尔为寄书,汝今将书落何处。 -
12.《哭道士刘无得》 唐·沈佺期
闻有玄都客,成仙不易祈。
蓬莱向清浅,桃杏欲芳菲。
缩地黄泉出,升天白日飞。
少微星夜落,高掌露朝晞。 -
13.《逐臭苍蝇》 唐·徐夤
逐臭苍蝇岂有为,清蝉吟露最高奇。
多藏苟得何名富,饱食嗟来未胜饥。
穷寂不妨延寿考,贪狂总待算毫厘。
首阳山翠千年在,好奠冰壶吊伯夷。 -
14.《念奴娇(戊午生日作)》 宋·郑域
嗟来咄去,被天公、把做小儿调戏。
蹀雪龙庭扫未久,还促炎州行李。
不半年间,北胡南越,一万三千里。
征衫着破,著衫人、可知矣。 -
15.《古意》 宋·李新
嗟来吐食死,漂母爱王孙。
等是乞怜人,一饱何足论。
东方老先生,笑傲忘至尊。
朔饥侏儒饱,且用长短分。 -
16.《送程给事知越州》 宋·谢景温
青琐初辞佩守符,过家衣锦耀乡闾。
丹心忽厌承明直,白首犹刊丽正书。
满目湖山真吏隐,半空楼阁信仙居。
若耶老叟嗟来暮,应向江头待隼旟。 -
17.《和陶乞食》 宋·苏轼
庄周昔贷粟,犹欲舂脱之。
鲁公亦乞米,炊煮尚不辞。
渊明端乞食,亦不避嗟来。
呜呼天下士,死生寄一杯。
斗水何所直,远汲苦姜诗。
幸有余薪米,养此老不才。
至味久不坏,可为子孙贻。 -
18.《杂言赠罗茂衡》 宋·黄庭坚
嗟来茂衡,学道如登。
欲与天地为友,欲与日月并行。
万物峥嵘,本由心生。
去子之取舍与爱僧,惟人自缚非天黥。 -
19.《送峡州陈廉秘丞三首》 宋·司马光
郡府猿声外,旌旗鸟道边。
楼高出楚塞,烟霁识巴船。
襦绔嗟来暮,簪绅惜外迁。
皇仁矜远俗,非谓意疏贤。 -
20.《彩霓亭》 宋·梅尧臣
高出岭头树,俯窥城下溪。
半山飞急雨,举手弄晴霓。
旷望已无极,万缘都与齐。
自嗟来独晚,征棹苦言西。