-
161.《和伯高弟梦宗氏子寄生舍下》 宋·阳景春
黑貂敝色嗟苏郎,苦茶两饼话难详。
老妪糟糠未鼎肉,漫劳戏彩啼其傍。
造物寄意知何许,慈竹生舍贻吉祥。
晚年慰见万事足,无乃宗子为小阳。 -
162.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
163.《水帘》 宋·张灏
朝来雨急飞瀑雄,黑云压屋江挂虹。
晚来雨定瀑亦小,散作水镂锵帘栊。
垂帘初似玉成缀,触石但见珠跳空。
嗟哉山泉一物耳,朝态莫状不尔穷。
乃知造物解戏人,千变万化顷刻中。
吾恐文章要如此,好把泉源驱笔锋。 -
164.《王氏招饮席中有感》 明·刘养晦
忆昔至正全盛时,朱门豪家多亭池。
池边女儿纵游赏,新妆照水明玻璃。
春风淡挹芙蓉渠,黄莺娇转垂杨枝。
整日欢声无暂歇,携手花间扑蝴蝶。 -
165.《再作太白山人歌》 明·邵宝
吾闻太白之山倚西极,华岳崚嶒势相敌。
上凌刚风太古雪尚寒,下抚苍茫鸟无力。
吁嗟!兹山有径不与终南通,士将避世往往游其中,超历
万壑巢云松。 -
166.《读金陵俞仲髦荔枝辞戏作五十四韵》 明·宋珏
俞公晚好事,垂涎及荔支。
愿贬枫亭驿,甘作驿丞卑。
忘意荔熟日,端坐饱啖之。
事有谬不然,倾耳听我词。 -
167.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
168.《永安宫?今夔之永安门,即宫之遗址也?》 宋·苏轼
千古陵谷变,故宫安得存。
徘徊问耆老,惟有永安门。
游人杂楚蜀,车马晚喧喧。
不见重楼好,谁知昔日尊。
吁嗟蜀先主,兵败此亡魂。
只应法正死,使公去遭燔。 -
169.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
170.《送陈希周赴安福令》 宋·陆游
补吏鹤岭边,尊公方玉立。
超遥籋风云,余子那可及。
天高鬼神恶,闻讣三日泣。
晚途见嗣子,握手悲喜集。 -
171.《送行中斋三首》 宋·文天祥
嗟予抱区区,畴昔同里闬。
过从三十年,知心不知面。
零落忽重逢,家亡市朝变。
惸惸蹈海馀,踽踽南冠殿。 -
172.《次韵奉答廖袁州怀旧隐之诗》 宋·黄庭坚
诗题怨鹤与惊猿,一幅溪藤照麝烟。
闻道省郎方结绶,可容名士乞归田。
严安召见天嗟晚,贾谊归来席更前。
何况班家有超固,应封定远勒燕然。 -
173.《哭曼卿》 宋·欧阳修
嗟我识君晚,君时犹壮夫。
信哉天下奇,落落不可拘。
轩昂惧惊俗,自隐酒之徒。
一饮不计斗,倾河竭昆墟。 -
174.《初食车螯》 宋·欧阳修
累累盘中蛤,来自海之涯。
坐客初未识,食之先叹嗟。
五代昔乖隔,九州如剖瓜。
东南限淮海,邈不通夷华。 -
175.《乞药有感呈梅圣俞》 宋·欧阳修
宣州紫沙合,圆若截郫筒。
偶得今十载,走宦南北东。
持之圣俞家,乞药戒羸僮。
圣俞见之喜,遽以手磨砻。 -
176.《答原父》 宋·欧阳修
炎歊郁然蒸,午景炽方焰。
子来清风兴,萧萧吹几簟。
又如沃琼浆,遽饮不知厌。
嗟予学苦晚,白首困铅椠。 -
177.《依韵公择察推》 宋·梅尧臣
君来何所闻,君去何所见。
自古慕虚名,往往轻既面。
窃常恃赋禀,平直如劲箭。
是以五十年,长甘守贫贱。
相逢嗟未几,遽远剧飞电。
今虽行已晚,多谢勤相唁。 -
178.《刘牧殿丞通判建州》 宋·梅尧臣
平生交游少,海内寡与期。
识君且恨晚,一见已将离。
人言何嗟别,曾此非旧知。
借曰匪我旧,亦既接音词。
譬彼空林鸟,止息偶同枝。
忽有振翮去,尚尔鸣声悲。
我今临流送,安顾俗所为。 -
179.《伍子胥庙》 宋·王禹偁
朝驱下越坂,夕饮当吴门。
停车访古迹,霭霭林烟昏。
青山海上来,势若游龙奔。
星临斗牛卷,气与东南吞。 -
180.《东园赠周翊》 宋·王令
尝闻东园游观嘉,晚趁时节亦自到。
东风不知来者多,一日芳蹊踏无草。
山樱著子寒尚迟,江梅殒蘤香可吊。
扶疏枝叶未成荫,偶来正值斜阳照。