-
41.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
42.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
43.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
44.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
45.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
46.《挽老苏先生》 宋·张焘
本朝文物盛西州,独得宗公荐冕旒。
稷嗣草仪书未奏,茂陵辞客病无瘳。
一门歆向传家学,二子机云并隽游。
守蜀无因奠尊酒,素车应满古原头。 -
47.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
48.《上扬州钱帅》 宋·沈继祖
名世半千推硕德,淮南第一是扬州。
一尘不动边民乐,知有威声慑虏酋。
人谓儒生将略疏,世人无未识真儒。
天下武夫俱夺气,钱公赤手缚于菟。 -
49.《过古夹寨城》 宋·孙冲
宋氏英声振,并门意气扬。
两雄争裂土,百战竞图王。
揣敌惟虞晋,躭颐已噬唐。
大河分背面,上党扼咽吭。 -
50.《二郎回溪词(事载《青田邑志》)》 明·皇甫汸
谢公永嘉守,在郡宥无为。
敦赏值令弟,华萼每相携。
跻险既山顿,穷源亦水嬉。
溪名沐鹤是,人睹游龙非。 -
51.《树下课诸孙》 明·王问
茅茨宴荒径,独有嘉树存。
藏书子能读,复以训诸孙。
义孙读《论语》,颇将孝理敦。
道孙诵《大学》,路孙初学言。 -
52.《诅楚文》 宋·苏轼
碑获於开元寺土下,今在太守便厅。
秦穆公葬于雍橐泉祈年观下,今墓在开元寺之东南数十步,则寺岂祈年之故基耶?淮南王迁于蜀,至雍,道病卒,则雍非长安,此乃古雍也。
峥嵘开元寺,仿佛祈年观。
旧筑扫成空,古碑埋不烂。 -
53.《用旧韵送鲁元翰知洺州》 宋·苏轼
我在东坡下,躬耕三亩园。
君为尚书郎,坐拥百吏繁。
鸣蛙与鼓吹,等是俗物喧。
永谢十年旧,老死三家村。 -
54.《送文学士倅邛州》 宋·王安石
文翁出治蜀,蜀士始文章。
司马唱成都,嗣音得王扬。
荦荦汉守孙,千秋起相望。
操笔赋上林,脱巾选为郎。 -
55.《张宫苑拜嘉州刺史知恩州》 宋·宋祁
二年同守梦刀城,遥节初为北道行。
飞将负才曾捕虏,伏波见上数论兵。
剑南剩腊梅迎使,塞下新春柳映营。
贵宠逼身头未白,七貂终嗣汉西京。 -
56.《送段秘丞同理金陵》 宋·宋祁
赭丹濡笔狱无冤,佐守初依凤沼莲。
南土出藩申伯宠,辟书为首嗣宗贤。
蟠龙运厌山围国,燬角宵凉水际天。
哲辅定知三入相,期君同赴渭滨畋。 -
57.《送薛公期比部归绛州展墓》 宋·梅尧臣
风雨梨花残,松柏墓门晚。
嗣子千里驹,羊肠九折坂。
春裘不畏寒,行路未为远。
旧来河内守,父老将衣挽。 -
58.《次韵邵子文书梦》 宋·晁说之
先生有道无守田,长歌击壤醉伊川。
今式玄冢高嵩峦,嗣子诗礼老益端。
少从父友学其难,一书百读口角涎。
父友寸步简策边,声名九州四海宽。 -
59.《故谏议大夫鲜于公欲作新堂以传世谱名曰卓绝》 宋·李廌
隐居嗣徽猷,超世得古学。
行藏合用舍,闻见守约卓。
清风激颓波,精义兴後觉。
天子不得臣,鸿飞敻何邈。 -
60.《题永倅厅康功堂》 宋·胡寅
政拙催科永陵守,实赖贤僚明可否。
邦人复嗣海沂歌,仓廪虽空闾里有。
功成将去朝日边,更辟虚堂得昼眠。
后圃好花初著土,前檐新竹已参天。