-
81.《高南仲自云间归退轩盖明府以四诗送之末章专》 宋·孙应时
丽泽存相益,和羹忌敬同。
别怀长耿耿,见日苦匆匆。
经派惩燕说,词源味国风。
平生子陈了,一瓣记南丰。 -
82.《高南仲自云间归退轩盖明府以四诗送之末章专》 宋·孙应时
鹂鷃逍遥意,鸠鹰变化时。
物生良自足,天命本无私。
戚戚真何事,平平亦大奇。
相逢一笑粲,无语自心知。 -
83.《高南仲自云间归退轩盖明府以四诗送之末章专》 宋·孙应时
清镜朝容减,寒灯夜影孤。
身曾谙作客,情亦念携孥。
宝剑千金重,晴虹万丈舒。
功名生感慨,有路莫辞迂。 -
84.《高南仲自云间归退轩盖明府以四诗送之末章专》 宋·孙应时
少日诸公后,流年两鬓斑。
世情春冰泮,行路太行艰。
何计分珠履,空怀对玉山。
风期知不浅,逸驾恐难攀。 -
85.《伏日陪府公侍御登四望亭分韵得四字》 宋·喻良能
危亭压层城,是中有佳政。
面面看江山,水云自相媚。
使君暇日登,火老金正穉。
杯盘莹无尘,笑语清有味。 -
86.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
[黄环为宫]大哉宣圣,道德尊崇。
维持王化,斯民是宗。
典祀有常,精纯业隆。
神其来格,于昭盛容。 -
87.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
[大吕为角]生而知之,有教无私。
成均之祀,威德孔时。
维兹初丁,洁我盛粢。
永管其道,万世之师。 -
88.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
[太簇为徽]巍巍堂堂,其道如天。
清明之象,应物而然。
时维上丁,备物荐诚。
维亲祷典,乐谐中声。 -
89.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
[应钟为羽]圣王生知,阐迺儒规。
诗书文教,万世昭垂。
良日惟丁,灵承不爽。
揭此精虔,神其来乡。 -
90.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
右文兴化,定古师经。
明祀有典,吉日愉丁。
岂牺在俎,雅奏在庭。
周旋陟降,福祉是膺。 -
91.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
诞兴斯文,以天缜地。
功加于民,实千万世。
笙镛和鸣,粢盛岂备。
肃肃降登,歆兹秩祀。 -
92.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
自生民来,谁底其盛。
惟王神明,度越前圣。
粢币具成,礼容斯称。
黍稷非声,惟神之听。 -
93.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
道同乎天,人伦之至。
有乡无穷,其兴万世。
既洁斯牲,粢明本旨。
不懈以忱,神之来暨。 -
94.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
大哉圣王,实王生德。
作乐以崇,时祀无矣。
清酤惟声,嘉牲孔硕。
荐羞神明,庶几昭格。 -
95.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
庶几屡空,渊源深矣。
亚圣宣献,百世宜祀。
吉蠲斯辰,昭陈尊簋。
旨酒欣欣,神其来止。 -
96.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
道之由兴,于皇宣圣。
惟公之傅,人知越正。
兴乡在堂,情文实称。
万年承休,假哉天命。 -
97.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
百王宗师,生民物轨。
瞻之洋洋,神其宁正。
酌彼金疊,惟清且旨。
登献惟三,于嘻成礼。 -
98.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
牺象在前,豆笾在列。
以乡以荐,既芬既洁。
礼成乐备,人和神悦。
祭则受福,率遵无越。 -
99.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
有严学宫,四方来宗。
恪恭祀事,威备雍雍。
歆兹惟声,飚驭旋复。
明社斯毕,咸膺百福。 -
100.《大晟府拟撰释奠十四首》 隋代·佚名
[黄环为宫]大哉宣圣,道德尊崇。
维持王化,斯民是宗。
典祀有常,精纯业隆。
神其来格,于昭盛容。