-
321.《挽汤参议三首》 宋·刘宰
妇党名推重,乡评我弃馀。
共嗟身许拙,直与世缘疏。
种竹沿修陇,栽花傍小渠。
南园重回首,浓绿上畦蔬。 -
322.《送张端袤赴潘葑》 宋·刘宰
汲取人间第二泉,酿成天上酌神仙。
渠侬得此良佳矣,我辈为之或未然。
职守近来成漫浪,湖山佳处且回旋。
向阳花木逢春易,会取声名动日边。 -
323.《坠马后柬萧文明给事长句并呈同游诸君子》 明·李东阳
我在黄门夜燕归,径驱健马疾若飞。
马蹄翻空身堕地,岂独尘土沾人衣。
徒行却叩黄门宅,主翁醉睡惊倒屐。
东轩大床许借我,筋骨屈强眠不得。 -
324.《早朝遇雨道中即事》 明·李东阳
长安五月霖雨多,六月更急如翻河。
通宵到晚不得寐,茅屋欲破愁嵯峨。
揽衣当户未能出,却坐蓬窗听疏密。
纵道君恩屡放朝,端居未敢忘巾栉。 -
325.《雪吟效禁体并去一切熟事》 宋·艾性夫
群仙碎翦明河水,须臾变换人间世。
重阴漠漠不分天,万里茫茫更无地。
回飞慢舞忽交急,清壑汙渠受平施。
虚光眩转混昼夜,终日纵横绝声气。 -
326.《读邸报》 宋·陈杰
战骨如山血未乾,补疮遮眼肉都剜。
向来手诏真哀痛,间者人言已治安。
夜访宰臣忧卧榻,昼延学士论危竿。
祖宗全盛犹如此,半壁江风面面寒。 -
327.《上巳日游延平修禊洞》 宋·陈宓
延平山水窟,平生涉其粗。
距城五十里,岩壑难具模。
崔嵬通上界,突兀动地枢。
泉石自撞击,钧天恐难如。 -
328.《送赵进臣持闽宪节》 宋·陈文蔚
任官自古惟贤材,天子耳目寄外台。
祥刑所击切民命,可不於此钦恤哉。
猗嗟东南俗脆弱,独有闽岭高崔嵬。
山川风气颇相等,挟刚负险不可摧。 -
329.《鲜于伯机家钓台石》 宋·戴表元
人间岩石乱纷纷,严子台名最喜闻。
何术缩渠千里脉,有人分得两峰云。
天边路远星还动,江上潮回日又曛。
解道泥途等轩冕,东西更有范希文。 -
330.《冬至展墓偶成》 宋·杜范
至日冲寒扫墓墟,凄然一拜一欷嘘。
蓼莪恨与云无际,常棣愁催雪满裾。
误落世尘惊日月,谩牵吏鞅废诗书。
回头更看诸儿侄,门户支撑正要渠。 -
331.《雁荡》 宋·杜范
东南富山水,杰气钟雁峰。
巨灵排屃赑,妙力开鸿蒙。
断崖据险绝,峭壁凌寒空。
分岑献万状,转盼无一同。 -
332.《孚舟亭独坐》 宋·方回
荦确莳籼米,浅清钓鲦鱼。
兹事不在多,克俭即有余。
俯仰六十载,山城八迁居。
忆昔罢阃幕,始有此屋庐。 -
333.《送范才元》 宋·李处权
古云七尺驱,不及一尺面。
纷纷阅人久,过眼今乃见。
吾弟外门杰,籍甚东周彦。
澜翻倒三峡,浩博横万卷。 -
334.《题钱德载双清堂》 宋·李处权
谁识堂堂忠懿孙,至今人物典刑存。
颇同陶令辞莲社,但学庞公隐鹿门。
醉枕泉香分石脉,吟窗树老出云根。
喜攜自有东山妓,好事宁无北海樽。 -
335.《送荣茂世》 宋·李处权
戎冯绝黄流,飞尘暗京畿。
竟成王室祸,痛定不忍思。
衣冠半陷没,逃难皆散之。
有如水衡君,将命弗顾危。 -
336.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
337.《流泉引》 宋·李复
泉涓涓兮出重出,回抱山麓兮入于苍渊。
流来孔多兮自溢于林间,出始一勺兮下合成川。
塍有稻兮垅有黍,聚以时兮令以鼓。
削高增卑兮酾渠络缕,人不爱力兮挥锸如雨。 -
338.《陈参政书院观谢太傅像有感》 宋·钱时
尘昏京洛走胡雏,高卧东山旧草庐。
莫向老妻夸不免,诸陵回首正关渠。 -
339.《奉川道中四绝》 宋·释宝昙
摘星黄汉在何许,浅水平山容易过。
未必山灵惯看客,勒回俗驾奈渠何。 -
340.《张约斋生日》 宋·释宝昙
何年麒麟飞上天,下视平地为秦川。
九关虎豹不敢去,为作南渡中兴年。
扶持斯文一鸣世,金钟大镛方在悬。
百年人物有如此,旧山乔木今依然。