-
201.《酬乐天早春闲游西湖颇多野趣…亦欲粗为恬养之赠耳》 唐·元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。
各携红粉伎,俱伴紫垣人。
水面波疑縠,山腰虹似巾。
柳条黄大带,茭葑绿文茵。 -
202.《离家》 唐·袁不约
步步远晨昏,凄心出里门。
见乌唯有泪,看雁更伤魂。
宿酒宁辞醉,回书讳苦言。
野人应怪笑,不解爱田园。 -
203.《寄远》 唐·杜牧
两叶愁眉愁不开,独含惆怅上层台。
碧云空断雁行处,红叶已凋人未来。
塞外音书无信息,道傍车马起尘埃。
功名待寄凌烟阁,力尽辽城不肯回。 -
204.《崇圣寺别杨至之》 唐·许浑
萧寺暂相逢,离忧满病容。
寒斋秋少燕,阴壁夜多蛩。
树暗水千里,山深云万重。
怀君在书信,莫过雁回峰。 -
205.《郊园秋日寄洛中友人》 唐·许浑
楚水西来天际流,感时伤别思悠悠。
一尊酒尽青山暮,万里书回碧树秋。
日落远波惊宿雁,风吹轻浪起眠鸥。
嵩阳亲友如相问,潘岳闲居欲白头。 -
206.《寄远》 唐·许浑
两叶愁眉愁不开,独含惆怅上层台。
碧云空断雁行处,红叶已凋人未来。
塞外音书无信息,道傍车马起尘埃。
功名待寄凌烟阁,力尽辽城不肯回。 -
207.《哭刘司户二首》 唐·李商隐
离居星岁易,失望死生分。
酒瓮凝馀桂,书签冷旧芸。
江风吹雁急,山木带蝉曛。
一叫千回首,天高不为闻。 -
208.《戏题枢言草阁三十二韵》 唐·李商隐
君家在河北,我家在山西。
百岁本无业,阴阴仙李枝。
尚书文与武,战罢幕府开。
君从渭南至,我自仙游来。 -
209.《重游楚国寺》 唐·赵嘏
往事飘然去不回,空馀山色在楼台。
池塘风暖雁寻去,松桂寺高人独来。
庄叟著书真达者,贾生挥涕信悠哉。
老僧心地闲于水,犹被流年日日催。 -
210.《赠前蔚州崔使君》 唐·马戴
战回脱剑绾铜鱼,塞雁迎风避隼旟。
欲识前时为郡政,校成上下考新书。 -
211.《早秋归》 唐·刘威
数口飘零身未回,梦魂遥断越王台。
家书欲寄雁飞远,客恨正深秋又来。
风解绿杨三署冷,月当银汉四山开。
茫茫归路在何处,砧杵一声心已摧。 -
212.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
213.《秋夕山斋即事》 唐·刘沧
衡门无事闭苍苔,篱下萧疏野菊开。
半夜秋风江色动,满山寒叶雨声来。
雁飞关塞霜初落,书寄乡闾人未回。
独坐高窗此时节,一弹瑶瑟自成哀。 -
214.《怀汶阳兄弟》 唐·刘沧
回看云岭思茫茫,几处关河隔汶阳。
书信经年乡国远,弟兄无力海田荒。
天高霜月砧声苦,风满寒林木叶黄。
终日路岐归未得,秋来空羡雁成行。 -
215.《晚秋野望》 唐·刘沧
秋尽郊原情自哀,菊花寂寞晚仍开。
高风疏叶带霜落,一雁寒声背水来。
荒垒几年经战后,故山终日望书回。
归途休问从前事,独唱劳歌醉数杯。 -
216.《南游》 唐·于武陵
穷秋几日雨,处处生苍苔。
旧国寄书后,凉天方雁来。
露繁山草湿,洲暖水花开。
去尽同行客,一帆犹未回。 -
217.《送入蕃使》 唐·周繇
猎猎旗幡过大荒,敕书犹带御烟香。
滹沱河冻军回探,逻逤孤城雁著行。
远寨风狂移帐幕,平沙日晚卧牛羊。
早终册礼朝天阙,莫遣虬髭染塞霜。 -
218.《红叶》 唐·唐彦谦
无处不飘扬,高楼临道旁。
素娥前夕月,青女夜来霜。
宿雨随时润,秋晴著物光。
幽怀长若此,病眼更相妨。 -
219.《寄右省李起居》 唐·韦庄
已向鸳行接雁行,便应双拜紫薇郎。
才闻阙下征书急,已觉回朝草诏忙。
白马似怜朱绂贵,彩衣遥惹御炉香。
多惭十载游梁客,未换青襟侍素王。 -
220.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。