-
21.《紫姑仙为诗索和因用其韵赠范法官》 宋·翁溪园
五云楼阁阆风高,玉女轻轻月下敲。
軿御为人催凤驾,功名报我在螭坳。
寒灰草出千言妙,爇烬诚由一念交。
何事赋诗徵速和,一吟聊解子云嘲。 -
22.《漂泊岳阳遇张中行因泛舟洞庭晚宿君山联句》 宋·丁开
元气无根株,地脉有断绝。
日月互吞吐,云雾自生灭。
楚妃结幽想,巴客答清吷。
宁知莽苍中,不假巨鳌力。 -
23.《肖甫送至天雄故城因观宋大观五礼碑同赋》 明·黎民表
风吹古城势欲倒,征车北指燕山道。
道傍穹碑十丈余,雨剥霜风卧青草。
我行拂拭开尘沙,良工独苦咸咨嗟。
婉丽似出虞秘监,廓落正类颜琅琊。 -
24.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
25.《小孤山阻风因成小诗适舟中有浦城人写寄真西》 宋·戴复古
群山势如奔,欲渡长江去。
孤峰拔地起,毅然能遏住。
屹立大江干,仍能障狂澜。
人不知此山,有功天地间。 -
26.《与友人论文因以诗投之》 宋·张耒
我虽不知文,尝闻于达者。
文以意为车,意以文为马。
理强意乃胜,气盛文如驾。
理惟当即止,妄说即虚假。 -
27.《权势》 宋·张耒
权势世所重,桓温役孟嘉。
桓公自人雄,为下未足嗟。
颇怪蔡中郎,为董受疵瑕。
因之以取死,曾不念汉家。
士固感知己,尚安知其它。
搜牢则可诛,好邕自其佳。 -
28.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
29.《彦思示望南山诗因答》 宋·文同
余于岐雍间,屡走官道上。
终南百里近,不得迂马访。
徒常饮双眼,引首旦夕望。
群峦突天起,气势颇豪王。 -
30.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
31.《和子瞻司竹监烧苇园因猎园下》 宋·苏辙
骏马七尺行冯冯,晓出射兽霜为冰。
荻园斫尽有枯枿,束茅吹火初如灯。
乍分乍合势开展,苍烟被野风腾腾。
黄狐惊顾啸俦侣,飞鸟先起如苍鹰。 -
32.《酬和知府李殿院见访之什往来不休因成四首》 宋·魏野
虽喜乘骢到水村,却愁诗敌势难亲。
平生未竖降旗客,临老将为弃甲人。
豸角勇抚心害物,鸡皮怯有汗沾巾。
数篇勉和情枯竭,潦倒词锋息战尘。 -
33.《以油烟赠许尉因赋长篇》 宋·李吕
我有坚玉黝而泽,尝从十八公处得。
兰胶麝篆积甚劳,佛账书灯扫何益。
江南务官骨已朽,潘仙久矣寻李白。
谁欤获此古胶法,持赠茅斋轻尺璧。 -
34.《对雪和因老韵》 宋·王之道
谏陛何人正伏蒲,将坛无事且投壶。
因观雪曲词争胜,便觉诗邻势不孤。
警雁王师方入蔡,赠梅边使欲离吴。
可怜鼠辈殊轻敌,乃敢堂堂捋虎须。 -
35.《次韵因老胡避游》 宋·王之道
新诗滚滚江流东,一泻东里谁能穷。
平生清峭不近俗,雪山突兀江头峰。
相逢一笑莫相避,自古高人苦难致。
涪翁骨冷唤不醒,且向新诗求笔势。 -
36.《六月五日大风雨水弟观有诗道其事因和之》 宋·陈著
自古人间多水旱,人事尽时功过半。
区区事空不事实,三代以后人心乱。
吾乡薄产寄山溪,崎岖随势无尺齐。
受水通灌盍预备,堤防以石堰筑泥。 -
37.《赋楼提干古桧因赠其之官》 宋·陈著
我行昼锦坊,老桧欺眼碧。
樛枝巧相扶,众星拱月璧。
人力固有待,面势本天则。
爱益雨露深,风霜莫能贼。 -
38.《新晴出溪上因访王伯明詹望之》 宋·王炎
萍转滞岩邑,简出而深居。
儿辈不自量,妄意游璧池。
日占乌鹊喜,不寄黄犬书。
积雨蒸溽暑,客思郁不舒。 -
39.《留题因师院石楠花》 宋·释智圆
阳和资万木,独此异群花。
映草惊残烧,临窗认晓霞。
色虽因雨减,势不逐风斜。
幸赖栽培力,繁枝斗日华。 -
40.《尝假马于亲旧不獲因感而成咏》 宋·宋庠
东方昔借车,尼父尝假盖。
一马兹不全,夷涂出如阂。
人无托乘宠,朝罕均茵载。
策足本乏谋,临风嗟有待。