-
181.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
182.《项羽之死》 两汉·司马迁
项王军壁垓下,兵少食尽,汉军及诸侯兵围之数重。
夜闻汉军四面皆楚歌,项王乃大惊曰:“汉皆已得楚乎?是何楚人之多也!”项王则夜起,饮帐中。
有美人名虞,常幸从;骏马名骓,常骑之。
于是项王乃悲歌慷慨,自为诗曰:“力拔山兮气盖世,时不利兮骓不逝。 -
183.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
184.《入都》 清·李鸿章
其一
丈夫只手把吴钩,意气高于百尺楼。
一万年来谁著史,三千里外欲封侯。
定将捷足随途骥,那有闲情逐水鸥。 -
185.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
186.《依韵和永叔见寄》 宋·梅尧臣
春风约柳一片西,欲托鸟翼传音稽。
昨朝偶向东城去,草草又逢骢马蹄。
长髯御史威正峭,沙堤来坐气吐霓。
我乘小驷虽甚瘦,喜见骖驭犹解嘶。 -
187.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
188.《水调歌头·安石在东海》 宋·苏轼
安石在东海,从事鬓惊秋。
中年亲友难别,丝竹缓离愁。
一旦功成名遂,准拟东还海道,扶病入西州。
雅志困轩冕,遗恨寄沧洲。 -
189.《水调歌头 中秋》 宋·米芾
砧声送风急,蟋蟀思高秋。
我来对景,不学宋玉解悲愁。
收拾凄凉兴况,分付尊中醽醁,倍觉不胜幽。
自有多情处,明月挂南楼。 -
190.《满庭芳·咄这憨牛》 元·谭处端
咄这憨牛,顽狂性劣,侵禾逐稼伤蹂。
鼻绳牢把,紧紧刀须收。
旧习无明常乱,加鞭打、始悟回头。
忘思处,孤峰困卧,默默万缘休。 -
191.《再和》 宋·晁说之
须臾变物止樊蝇,宛转迷人下马陵。
何处周公勤小物,几时孔子又多能。
堇荼自采还堪喜,菅蒯谁从便可憎。
一到高堂荣采目,绝胜长道困钩膺。 -
192.《题李伯时飞骑习射图》 宋·章良能
禁营貔虎天廐龙,技痒不奈刍粟丰。
闻道宝津尝护驾,前朝踊跃矜戏雄。
红绡低击柳枝碧,满满弯弓斫鬃射。
偶然穿叶未为奇,截下红绡方破的。 -
193.《蝶恋花·卷絮风头寒欲尽》 宋·赵令畤
卷絮风头寒欲尽。
坠粉飘香,日日红成阵。
新酒又添残酒困。
今春不减前春恨。
蝶去莺飞无处问。
隔水高楼,望断双鱼信。
恼乱横波秋一寸。
斜阳只与黄昏近。 -
194.《宿华严院》 宋·刘焘
夜宿雾山雾,晨茹芝山芝。
年来嗜好衰,但与青山宜。
登临意未惬,出户车已脂。
王事有期程,爱山岂余私。 -
195.《沁园春·漆点填眶》 元·邵亨贞
漆点填眶,凤梢侵鬓,天然俊生。
记隔花瞥见,疏星炯炯,倚阑延伫,止水盈盈。
端正窥帘,瞢腾凭枕,睥睨檀郎长是青。
销凝久,待嫣然一顾,密意将成。 -
196.《寿宁庵夜宿》 未知·袁华
偶成绰山游,西风吹落日。
大田登禾黍,高林收枣栗。
仰羡松柏姿,俯惭蒲柳质。
石县王果崖,花雨维摩室。 -
197.《百字令 赠宋六嫂 词品五》 元·滕宾
柳颦花困,把人间恩怨,尊前倾尽。
何处飞来双比翼,直是同声相应。
寒玉嘶风,香云卷雪、一串骊珠引。
元郎去后,有谁着意题品。 -
198.《三十字母》 清·钱长泽
布局先存根地,可关可拆最利,六三胜是九三投,铁网七三非计。
行子要得实地,垂莲大角用意,神头倚盖扭双飞,尖轧飞关审细。 -
199.《句》 宋·高荷
所喜江陵得真处,沮漳依旧两川横。
亲祠堂主鸾曾驻,善梦先生蝶不归。
沙软绿头相并鸭,水深红尾自跳鱼。
威强九鼎惧,丧乱一台成。 -
200.《襄樊失守》 宋·彭秋宇
六年援绝困重围,到此无谋更出奇。
慵慨如张虽有愧,孤穷似李亦堪悲。
列城寒月惊鸿散,夷路西风哨马驰。
机速房深谋画处,岂无高着活危棋。