-
101.《余方悼亡适山圃牡丹芍药盛开赋长句》 宋·姜特立
白巾对红艳,哀乐自不同。
缅彼古之人,拔去体法中,亲丧至呕血,悲涕固无从。
不哭即饮酒,陶然醉为乡。 -
102.《伤张荫麟》 当代·钱钟书
清晨起读报,失声惊子死。
天翻大地覆,波云正谲诡。
绝知无佳讯,未忍置不视。
赫然阿堵中,子占一角纸。 -
103.《述古三首》 唐·杜甫
赤骥顿长缨,非无万里姿。
悲鸣泪至地,为问驭者谁。
凤凰从东来,何意复高飞。
竹花不结实,念子忍朝饥。 -
104.《盟云》 宋·陆游
谓云本无心,企望乃尔奇;谓云果有心,百变端为谁,岂怜此翁愁,一出怡悦之?横截千嶂平,高擎一峰危,银城突嵯峨,玉海浩渺弥;或为群龙矫,或作孤鹤飞,卷舒闲有态,去来倏无时。
滃滃覆松顶,霭霭映水湄,带雨过僧窗,和月傍钓矶。
岂惟困画工,吾诗固难追。
惟当与之盟,毕世相娱嬉。 -
105.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
106.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
107.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
108.《蝶恋花》 宋·赵令
索再三终不可见。
虽待张之意甚厚,然未尝以词继之。
异时,独夜操琴,愁弄忄妻恻。
张窃听之,求之,则不复鼓矣。 -
109.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
110.《雪》 宋·楼钥
丙午九月才入冬,晦日忽惊雪堕空。
传闻都城更复早,万官入贺明光宫。
自从开霁更不雨,和气直似青春浓。
斗柄插子日丁卯,夜煽裂缺鞭雷公。 -
111.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
112.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
113.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
114.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
115.《四月十三日度鄱阳湖》 宋·杨万里
泊舟番君湖,风雨至夜半。
求济敢自必,苟安固所愿。
孤愁知无益,暂忍复永叹。
夜久忽自睡,倦极不知且。 -
116.《赠天启友弟》 宋·张耒
桑弧蓬矢射四方,婴孩立志长可忘。
莫学儿女漫弄芳,豪气当视交河郎。
边城入望千里长,臂鞴时架角鹰苍。
搏捷仍放韩卢狂,麕鹑日暮随登堂。 -
117.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
118.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。 -
119.《赠刘成文》 宋·王令
予生谢早先,晚世相逅邂。
礼俗不可徵,百孔千疮坏。
平时以是念,食美不知囋。
谁为医国者,已亟不图瘥。 -
120.《别老者王元之》 宋·王令
二夷之来始何自,乘我中国方迷昏。
各投阴诬张诞妄,寻附罅隙为株根。
例夸难能压甚畏,钓博天下要推尊。
其流汗漫已不制,尚自冲荡洪其源。