-
1.《陬操》 宋·王令
行曷为兮天下,老吾身而不归。
人固舍吾而弗从,吾安得徇人而从之。
昔所闻其是兮,今也见之则非。
嗟若人之弗类,尚何足以与为。
彼天下之皆然,嗟予去此而从谁。
信亦命已矣夫,固行兮而曷疑。 -
2.《读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因》 宋·陆游
仕宦五十年,所至不黔突,取鱼固舍熊,挟兔那恨鹘。
退归息厌厌,谁敢书咄咄。
屋穿每茨草,驴瘦可数骨。
秋风忽已厉,落叶衬残月,脱巾坐中庭,清冷入毛发。 -
3.《曾子固舍人挽词》 宋·苏辙
少年漂泊马光禄,末路骞腾朱会稽。
儒术远追齐稷下,文词近比汉京西。
平生碑版无容继,此日铭诗谁为题。
试数庐陵门下士,十年零落晓星低。 -
4.《次韵曾子固舍人上元从驾游幸》 宋·苏颂
雪霁蓬莱瑞景新,槐枫迎日丽重宸。
钟残长乐千门晓,辇过章街九陌春。
星列从官齐拱极,风驱前跸旋清尘。
一篇未易歌鸿业,三愿还将祝圣人。 -
5.《酬通事舍人寓直见示篇中兼起居陆舍人景献》 唐·张九龄
轩掖殊清秘,才华固在斯。
兴因膏泽洒,情与惠风吹。
所美应人誉,何私亦我仪。
同声感乔木,比翼谢长离。 -
6.《题瓜州新河,饯族叔舍人贲》 唐·李白
齐公凿新河,万古流不绝。
丰功利生人,天地同朽灭。
两桥对双阁,芳树有行列。
爱此如甘棠,谁云敢攀折。 -
7.《杨固店》 唐·岑参
客舍梨叶赤,邻家闻捣衣。
夜来尝有梦,坠泪缘思归。
洛水行欲尽,缑山看渐微。
长安只千里,何事信音稀。 -
8.《杨固店》 唐·岑参
客舍梨叶赤,邻家闻捣衣。
夜来尝有梦,坠泪缘思归。
洛水行欲尽,缑山看渐微。
长安只千里,何事信音稀。 -
9.《留别舍弟》 唐·王建
孤贱相长育,未曾为远游。
谁不重欢爱,晨昏阙珍羞。
出门念衣单,草木当穷秋。
非疾有忧叹,实为人子尤。 -
10.《东南行一百韵寄通州元九侍御澧州李十一舍人…窦七校书》 唐·白居易
南去经三楚,东来过五湖。
山头看候馆,水面问征途。
地远穷江界,天低极海隅。
飘零同落叶,浩荡似乘桴。 -
11.《江州赴忠州,至江陵已来,舟中示舍弟五十韵》 唐·白居易
昔作咸秦客,常思江海行。
今来仍尽室,此去又专城。
典午犹为幸,分忧固是荣。
簈星州乘送,艛艓驿船迎。 -
12.《江州赴忠州,至江陵已来,舟中示舍弟五十韵》 唐·白居易
昔作咸秦客,常思江海行。
今来仍尽室,此去又专城。
典午犹为幸,分忧固是荣。
簈星州乘送,艛艓驿船迎。 -
13.《送魏舍人仲甫为蕲州判官》 唐·徐铉
从事蕲春兴自长,蕲人应识紫薇郎。
山资足后抛名路,莼菜秋来忆故乡。
以道卷舒犹自适,临戎谈笑固无妨。
如闻郡阁吹横笛,时望青溪忆野王。 -
14.《寄欧阳舍人书》 宋·曾巩
巩顿首再拜,舍人先生:去秋人还,蒙赐书及所撰先大父墓碑铭。
反复观诵,感与惭并。
夫铭志之著于世,义近于史,而亦有与史异者。
盖史之于善恶,无所不书,而铭者,盖古之人有功德材行志义之美者,惧后世之不知,则必铭而见之。 -
15.《同学一首别子固》 宋·王安石
江之南有贤人焉,字子固,非今所谓贤人者,予慕而友之。
淮之南有贤人焉,字正之,非今所谓贤人者,予慕而友之。
二贤人者,足未尝相过也,口未尝相语也,辞币未尝相接也。
其师若友,岂尽同哉?予考其言行,其不相似者,何其少也!曰:学圣人而已矣。 -
16.《和陶怀古田舍》 明·陈宪章
君子固有忧,不在贱与贫。
农事久不归,道路竟徒勤。
青阳动芳草,白日悲行人。
沮溺去千载,相知恒若新。 -
17.《过陈济之精舍看写山水图忽听糟床酒声便敲青》 明·王叔承
山家压酒声涓涓,有如细雨鸣春泉。
入门听此发酣兴,何须响落宫商弦。
玉缸新碧洗盏试,青螺击破江头鲜。
山人酒酣不自奈,胸中丘壑飞生缣。 -
18.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
19.《宿旅舍题壁》 明·冯翁
夜梦何奇特,龙飞天汉津。
朝横沧海曲,夕过滇池滨。
光雯皆五色,蜿蜒无损鳞。
渊田变化间,张主藉高旻。
蜀中峨眉亭诗一个忠臣九族殃,全身远害亦天常。
夷齐死后君臣薄,力为君王固首阳。 -
20.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。