-
161.《晚秋洛中思归东园》 宋·司马光
不利不名空去国,雁飞叶落示归来。
秋风肯待主人至,篱下黄花随意开。 -
162.《书国志陈登事後》 宋·贺铸
求田问舍良可嘉,元龙偶未思之耶。
黄鼠长为太仓耗,白云犹有青山家。
人生欻尔待钻石,世故纷然劳算沙。
销磨髀肉亦何事,竟作子阳同井蛙。 -
163.《送刘子思殿丞宰巫山》 宋·梅尧臣
千里向巴东,青山不可穷。
峡猿初入听,蛮语未全通。
暮雪思梁国,朝云识楚宫。
吏人衣拜处,嘶马入丹枫。 -
164.《依韵和原甫厅壁许道宁山水云是富彦国作判官》 宋·梅尧臣
山情水思半轩间,试问来居有底闲。
唯有才高方暇佚,无论岁月自能攀。 -
165.《二十一日同韩持国陈和叔骐骥院遇雪往李廷老》 宋·梅尧臣
雪游如梨园,风撼梨花落。
骅骝骧首时,杳杳闻天乐。
楼观何参差,仙居倚寥廓。
群朋思饮酒,饮举北斗杓。 -
166.《韩持国遗洛笋》 宋·梅尧臣
龙孙春吐一尺牙,紫锦包玉离泥沙。
金刀璀错截嫩节,铜驰不与大梁赊。
持寄韩郎绿蒲束,莫令卫女苦思家。
韩郎才调偏能赋,分饷唯思楚景差。
因之善谑诵淇澳,欲学报投无木瓜。 -
167.《僧子思以卷来见》 宋·梅尧臣
明珠与翡翠,中国反好之。
诗书出邹鲁,诵学无蛮夷。
服彼而习此,养騂安问犁。
古者耕钓士,处心殊处卑。
譬彼乃可语,吾病强扶持。 -
168.《泛舟和持国》 宋·梅尧臣
绿源去未穷,夹岸树蒙蒙。
弱蔓低侵水,残芳不隐丛。
浣衣思越妇,折笋拟江童。
薄暮回船处,潭鱼动镜中。 -
169.《思归》 宋·晁说之
忽有故园梦,秋冬恨不胜。
菊难月掩映,梅耐雪冯陵。
客斗南唐墨,僧禅後夜灯。
如何不归去,京国脚腾腾。 -
170.《二十六弟寄和江子我竹夫人诗一首爱其巧思戏》 宋·晁说之
寥寥故国谩玄卢,内子可怜殊不模。
拟比封君宁有实,欲为节妇亦何疏。
且休深妒斫桃树,枉是多愁织锦书。
贫士一妻常不饱,更烦讥谪几人如。 -
171.《自和因思国史燕穆之传称其知明州革轻悍斗争》 宋·晁说之
燕公未肯祖虚无,悍俗归仁举国书。
莫道邦人都背德,壁间犹有海潮图。 -
172.《次韵张安国二首》 宋·周必大
子房思赤松,冠挂带不束。
高风动缙绅,盛事争诵读。
向来进匪锐,今退那得速。
皇帝六载冬,熏燎郊再卜。 -
173.《有所思》 宋·白玉蟾
苍官无禄花有封,花王开国胙春风。
不念苍官秦大夫,竹君亦嗤梅兄聋。
夜寒愁吟正无思,青灯唤人补残睡。
梦为蝴蝶宿花回,画角吹香蒸素被。 -
174.《别谢彦国相公三首》 宋·邵雍
尝走狂诗到座前,座前仍时洞中仙。
无涯风月供才思,清润何人敢比肩。 -
175.《思患吟》 宋·邵雍
仆奴凌主人,夷狄犯中国。
自古知不平,无由能绝得。 -
176.《次韵邓正字慎思秋日同文馆九首》 宋·晁补之
蔡侯南国秀,经纬耿昭回。
文史蛙生甑,风云蛰起隈。
吾君求助意,之子为时来。
万缕防秋费,何如一士才。 -
177.《和王定国见寄》 宋·晁补之
请说当年王武子,淮南别乘谪仙人。
自从金马还通籍,直恐琼花便不春。
遗爱谁方府中步,旧时独扫壁间尘。
平山送目思公子,自许诗成觉有神。 -
178.《试院次韵文潜欲知归期近呈天启慎思》 宋·晁补之
眉山得张侯,心许出一手。
临川见蔡子,千载慰邂逅。
邓君起南国,磊磊看三秀。
譬如黄锺陈,我尚瓦釜吼。 -
179.《和王定国寄刘贡父》 宋·苏辙
度岭当年惜远行,过淮今日似前生。
留连秋思江侵海,摇荡春心花满城。
欲寄尺书慵把笔,偶闻佳句独含情。
何时复看清虚会,醉听蓁筝促柱声。 -
180.《答王定国问疾》 宋·苏辙
五年窜南荒,顽质不伏病。
吸清吐浊秽,气练骨随劲。
澹然久忘归,寂寂就遐屏。
国恩念流落,牵挽畀邻境。