-
41.《旅中有感》 宋·王奇
泽国来游岂厌重,羁孤怀感自无穷。
雁声不到歌楼上,秋色偏欺客路中。
宿寺梦回莲叶雨,渡江衣冷荻花风。
谁怜未得青云志,琴剑年年西复东。 -
42.《旅怀(二首·时使日本)》 明·郑梦周
生平南与北,心事转蹉跎。
故国海西岸,孤舟天一涯。
梅窗春色早,板屋雨声多。
独坐消长日,那堪苦忆家。
¤ -
43.《旅怀(二首·时使日本)》 明·郑梦周
水国春光动,天涯客未行。
草连千里绿,月共故乡明。
游说黄金尽,思归白发生。
男儿四方志,不独为功名。 -
44.《旅次清明》 明·苏平
万家烟树散啼鸦,上国清明好物华。
沧海几回惊节序,东风随处见莺花。
山回凤阙云边出,柳带龙旗雨外斜。
欲醉芳尊消客况,鹃声落日在天涯。 -
45.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
46.《送安南使还国应制》 明·王彝
帝德如天四海同,卉裳相率向华风。
称藩特奉龙函表,偃武仍包虎韔弓。
贡自炎方归域内,心先流水到江东。
路经日出知天大,城与山蟠见地雄。 -
47.《初春遣兴三首始於志退休而终於惓惓许国之忠》 宋·陆游
大隐悠悠未弃官,俸钱虽薄却心安。
人方得意矜蜗角,天岂使予为鼠肝。
佳日剧棋志旅恨,短衣驰射压儒酸。
小桃杨柳争时节,载酒江头罄一欢。 -
48.《旅怀》 宋·晁说之
春来归计尚茫然,往事知非莫问天。
九牧勤王谁误国,千门受箭悔开边。
立朝不得当言路,在野无从自行田。
谁念龙锺湖海畔,苦遭风雨日留连。 -
49.《五哀诗故国子博士部公》 宋·王禹偁
汾阳饱经术,赋性甚坦率。
在昔举神童,广场推杰出。
尚书诵在口,何论落自笔。
总角取科名,弱冠纡缨绂。 -
50.《旅次新安》 宋·王禹偁
迁客户离群,秋砧不忍闻。
回头恋红药,失脚下青云。
尚假金貂冕,犹残柱国勋。
此身未敢死,会拟报明君。 -
51.《蜀国弦》 明·刘基
胡笳拍断玄冰结,湘灵曲终斑竹裂。
为君更奏《蜀国弦》,一弹一声飞上天。
蜀国周道五千里,蛾眉岧岧连玉垒。
岷嶓出水作大江,地砉天浮戒南纪。 -
52.《蜀国弦(七首)》 明·刘基
楼头仲宣羁旅客,故乡渺渺音尘隔。
含凄更听蜀国音,不待天明头尽白。 -
53.《送道传侄旅中赴省》 宋·程公许
上国友多士,三年期一鸣。
艺须专必胜,禄逮养为荣。
门户久灰冷,云霄如砥平。
五豪同着便,一为起家声。 -
54.《旅中》 宋·叶茵
节序几循环,重来秋又残。
霜晴和酒熟,风冷夹衣单。
未羡千锺禄,宁求一枕安。
白发逢岁稔,忧国素心宽。 -
55.《咏史上·赵充国》 宋·陈普
五万消磨作四千,羌人镣尽汉人全。
并生虽愧征苗旅,比似嫖姚却大贤。 -
56.《送赵国宜直筠州户掾》 宋·陈文蔚
苦无多路旅程宽,正是江南绿打团。
欲湿征衫梅雨细,不成客梦麦秋寒。
官闲诗可频搜句,亲近书宜月问安。
自笑无才愧之子,明时君禄讵能干。 -
57.《旅闷十首》 宋·方回
西湖西畔路,死魁复游魂。
早作千年调,能容一尺浑。
国刑修己怨,王爵报私恩。
纵许留遗孽,终无令子孙。 -
58.《旅火》 宋·钱时
湖边车马日提壶,有眼何曾识野蔬。
肯为肌羸忘内味,孰云医国世间无。 -
59.《旅中秋夜》 宋·薛嵎
车马日西东,阮生途自穷。
三年辞旧国,今日又秋风。
边雁凄凉过,池花寂寞红。
邦人惯相识,渐觉语音通。 -
60.《奉寄太师成国朱公二十八韵》 明·王稚登
先帝垂衣久,元公翼戴长。
宵庐明月殿,晓卫白云房。
赐马行长乐,看花宿未央。
常陪五畤祀,独奉万年觞。