-
81.《贺新凉(寿壑相母夫人)》 宋·张榘
萸菊香凝雾。
记重阳、才经三日,帨悬朱户。
紫殿玉垣称寿斝,潋滟琼花清露。
正万里、尘清淮浦。 -
82.《贺新郎(寿洪云岩)》 宋·牟巘
云拥油幢碧。
眷蓬莱、宿缘一纪,竟须公出。
上界清高仙地位,耿耿为民还切。
此自是、平生愿力。 -
83.《满江红(晦庵席上作)》 宋·徐安国
争献交酬,消受取、真山真水。
供不尽、杯螺浮碧,髻鬟拥翠。
莫便等闲嗟去国,固因特地经仙里。
奉周旋、惟有老先生,门堪倚。 -
84.《括酹江月》 宋·林正大
开元盛日,爱名花绝品,浅红深紫。
云想衣裳□□映,曲槛软风微度。
君群玉山头,瑶台月下,一□香凝露。
嫣然倾国,巫山肠断云雨。 -
85.《酹江月》 宋·岳珂
天然灵种,遍尘寰、不许一枝分植。
瀛海沈沈群玉宴,迥出八仙标格。
珠幄留云,翠绡笼雪,浅露宫黄额。
无双亭下,未容凡卉连璧。 -
86.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
87.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
88.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
89.《沁园春·画鷁凌空》 宋·刘过
画鷁凌空,红旗翻雪,灵鼍震雷。
叹沈湘去国,怀沙吊古,江山凝恨,父老兴哀。
正直难留,灵修已化,三户真能存楚哉。
空江上,但烟波渺渺,岁月洄洄。 -
90.《多景楼》 宋·倪应渊
狠石苍顽岁月遥,几人触境想英标。
欲知三国兴亡事,但看一江来去潮。
南土尘飞通岭海,中流砥立独金焦。
云山绕槛期深隐,不受刘安作赋招。 -
91.《贺侍郎》 宋·王其
悬车高蹈姓名香,化得东阳似洛阳。
节亚芗林仍峻洁,貌如笠泽更精强。
丰标留作耆英样,寿命应同国祚长。
岁岁梅花开腊五,来陪青鹿奉霞觞。 -
92.《挽胡季昭》 宋·扬宾言
湛湛长江月,高标太华清。
孤忠千古重,去国一身轻。
个事从来有,近来多怕行。
凛然公屹立,一死足平生。 -
93.《梅林分韵得陶字》 宋·杨大光
蟠根寄荒绝,擢干空槮萧。
乡来闻妙语,剪拂到儿曹。
垂老犹叵堪,开落几徒劳。
不谓动杖屦,惠然排蓬蒿。 -
94.《题仙都山二首》 宋·曾会
时常展画图,今喜到仙都。
尽得烟霞景,方知手笔粗。
擎天成一柱,镇地出三吴。
苔片封车辙,莲香泛鼎湖。 -
95.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
96.《赠西人利西泰》 明·李贽
逍遥下北溟,迤逦向南征。
刹刹标名姓,山山记水程。
回头十万里,举目九重城。
观国之光未,中天日正明。 -
97.《哭宪佥帖君泽》 明·刘三吾
不死清湘死桂城,惟天可表此忠贞。
诸贤坐失同盟约,一木难支大厦倾。
临难儒臣能死节,流芳国史定标名。
北门留得模糊血,岁岁惟应劲草生。 -
98.《云南即事》 明·楼琏
五云南国在天涯,六诏山川景物华。
摩岁中山标积雪,纳夷流水带金沙。
翠蛙鸣入云中树,白雉飞穿洞口花。
独有江南征戍客,寻常清梦苦思家。 -
99.《送张企翱之广东提学》 明·陆容
天语遥将度岭南,一方师表羡君堪。
潜回风俗观新政,乐育英才副昔谈。
爱护襟期同郑老,能诗标格近罗含。
少年科第曾谁负,大好文章每自惭。 -
100.《赠画师朱叔重》 明·朴隐禅师
吾邦会稽山水府,万壑千岩如米聚。
平生痴绝顾虎头,道中应接亦良苦。
至今清响若耶溪,童子山僧惟杜甫。
近代乃有高尚书,时过云门吐奇语。