-
1.《题赵蒙斋子山居诗集》 宋·顾逢
用书全不觉,地步有余宽。
如此自然句,还须识者观。
空中圆未易,妙处到尤难。
草圣更奇特,龙蛇走一般。 -
2.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
3.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
4.《月先圆》 宋·贺铸
才色相怜。
难偶当年。
屡逢迎、几许缠绵意,记秋千架底,樗蒲局上,祓禊池边。
收贮一春幽恨,细书遍、砑绫笺。
算蓬山、未抵屏山远,奈碧云易合,彩霞深闭,明月先圆。 -
5.《杜挺之赠端溪圆砚》 宋·梅尧臣
雪压古寺深,中有卧病客。
访之语久清,饥马啮庭柏。
案头蛮溪砚,其状若圆璧。
指此欲为赠,而将助吟席。 -
6.《谢新胥口监生赵立之》 宋·程公许
鲁壁峄碑远莫睹,艰哉河流讯鼗鼓。
披荒摸搭不厌多,繙阅端能助稽古。
向来四壁风雨秋,谁遣彯缨群玉府。
终年肮脏甘谪堕,采采蒿菁不盈筥。 -
7.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
8.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
9.《送张汉卿左藏》 宋·释宝昙
溪间曾语离,夜雨忽悲壮。
俄顷山月明,照我蓬背上。
欹枕念此行,变化或万状。
江湖大圆镜,有此白鸟样。 -
10.《丁未仲夏季弟海陵官舍家大人赏月作诗和韵》 宋·孙应求
银蟾忧易缺,彩侍喜长圆。
岂意他乡会,均同一乐全。
杯行惊知旧,星聚敢占天。
但愿人常久,频将桂影延。 -
11.《尊中有明月歌》 明·蔡羽
尊中有明月,琴上有素弦。
美人能弹客能饮,玉壶正傍花枝边。
皓齿对婵娟,清辉相共怜。
红颜笑桃李,独立无比妍。 -
12.《说诗》 宋·姜特立
作者固已难,读者亦未易。
有宝斯识宝,至宝况难值。
三家寠人子,岂辨瑚琏器。
鼠璞将见珍,周鼎或斡弃。 -
13.《和折子明丈闲居杂兴十首》 宋·赵蕃
抄写犹前日,吟哦遂隔年。
真成坠眢井,未易及深泉。
曷日仙能至,保时弹比圆。
自非深致力,宁识贵吾贤。 -
14.《长生观拜谒碧落侍中观巨楠》 宋·程公许
功行三千未易圆,活人阴协最为先。
一瓢酒酿春江醁,百尺楠藏洞府天。
道骨想从玄祖受,高风应许裔孙传。
珥貂碧落犹官府,何似鞭鸾陪散仙。 -
15.《再咏番易方节士》 宋·王柏
博物君子识览精,包罗错综能成文。
夫何吴兴载庆豫,慨然谱竹拟诸形。
非草非木言甚決,品类繁夥难尽说。
九江五岭多逸遗,维此方君更无别。 -
16.《閒看佛书》 宋·郭印
金仙入汉梦,始闻佛法东。
梁武好尤笃,上下争尊崇。
寻译到李唐,伽蓝栋宇充。
煌煌五千卷,披读未易终。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
19.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
20.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。