-
41.《云母泉诗》 唐·李华
晨登玄石岭,岭上寒松声。
朗日风雨霁,高秋天地清。
山门开古寺,石窦含纯精。
洞彻净金界,夤缘流玉英。 -
42.《放歌行》 唐·孟云卿
吾观天地图,世界亦可小。
落落大海中,飘浮数洲岛。
贤愚与蚁虱,一种同草草。
地脉日夜流,天衣有时扫。 -
43.《来闍黎新亭作》 唐·孟浩然
八解禅林秀,三明给苑才。
地偏香界远,心净水亭开。
傍险山查立,寻幽石径回。
瑞花长自下,灵药岂须栽。 -
44.《来闍黎新亭作》 唐·孟浩然
八解禅林秀,三明给苑才。
地偏香界远,心净水亭开。
傍险山查立,寻幽石径回。
瑞花长自下,灵药岂须栽。 -
45.《舍利弗》 唐·李白
金绳界宝地,珍木荫瑶池。
云间妙音奏,天际法蠡吹。 -
46.《和窦侍御登凉州七级浮图之作》 唐·高适
化塔屹中起,孤高宜上跻。
铁冠雄赏眺,金界宠招携。
空色在轩户,边声连鼓鼙。
天寒万里北,地豁九州西。
清兴揖才彦,峻风和端倪。
始知阳春后,具物皆筌蹄。 -
47.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
48.《观薛稷少保书画壁》 唐·杜甫
少保有古风,得之陕郊篇。
惜哉功名忤,但见书画传。
我游梓州东,遗迹涪江边。
画藏青莲界,书入金榜悬。 -
49.《观薛稷少保书画壁》 唐·杜甫
少保有古风,得之陕郊篇。
惜哉功名忤,但见书画传。
我游梓州东,遗迹涪江边。
画藏青莲界,书入金榜悬。 -
50.《怀锦水居止二首》 唐·杜甫
军旅西征僻,风尘战伐多。
犹闻蜀父老,不忘舜讴歌。
天险终难立,柴门岂重过。
朝朝巫峡水,远逗锦江波。 -
51.《奉和独孤中丞游法华寺》 唐·皇甫冉
谢君临郡府,越国旧山川。
访道三千界,当仁五百年。
岩空驺驭响,树密旆旌连。
阁影凌空壁,松声助乱泉。 -
52.《奉和独孤中丞游法华寺》 唐·皇甫冉
谢君临郡府,越国旧山川。
访道三千界,当仁五百年。
岩空驺驭响,树密旆旌连。
阁影凌空壁,松声助乱泉。 -
53.《复游浯溪》 唐·元友让
昔到才三岁,今来鬓已苍。
剥苔看篆字,薙草觅书堂。
引客登台上,呼童扫树旁。
石渠疏拥水,门径劚丛篁。
田地潜更主,林园尽废荒。
悲凉问耆耋,疆界指垂杨。 -
54.《宿慧山寺》 唐·朱宿
古寺隐秋山,登攀度林樾。
悠然青莲界,此地尘境绝。
机闲任昼昏,虑澹知生灭。
微吹递遥泉,疏松对残月。 -
55.《题云际寺上方》 唐·卢纶
松高萝蔓轻,中有石床平。
下界水长急,上方灯自明。
空门不易启,初地本无程。
回步忽山尽,万缘从此生。 -
56.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
57.《与沈十九拾遗同游栖霞寺上方于亮上人院会宿二首》 唐·权德舆
摄山标胜绝,暇日谐想瞩。
萦纡松路深,缭绕云岩曲。
重楼回树杪,古像凿山腹。
人远水木清,地深兰桂馥。 -
58.《喜雪献裴尚书(裴均也,时为荆南节度使)》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁.骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。
比心明可烛,拂面爱还吹。 -
59.《酬乐天醉后狂吟十韵(来章有移家惟醉和之句)》 唐·刘禹锡
散诞人间乐,逍遥地上仙。
诗家登逸品,释氏悟真筌。
制诰留台阁,歌词入管弦。
处身于木雁,任世变桑田。 -
60.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。