-
221.《同孙祖仁王平甫游蒋山作》 宋·王令
山形郁盘陀,石路随直纡。
荫松坐兴长,饮泉百烦除。
忆望江上楼,采翠横晴虚。
爱之不能去,取席卧与俱。 -
222.《宿东山村舍》 宋·文同
八十雪眉翁,灯前屡歔欷。
问之尔何者,不语惟抆泪。
良久云老矣,未始逢此事。
种粟满川原,幸已皆藏遂。 -
223.《季百般已亥大雨》 宋·文同
黑云堆空天地昏,风势猛恶山岳揿。
怪电烧爇嗔霆喧,鲸海起立星汉翻。
玉竿银索倾瓶盆,谊威怒力凌乾坤。
川陆浩渺同一源,泛滥直欲浮高原。 -
224.《开壁置窗命曰远轩》 宋·陈与义
钟妖鸣吾旁,杨獠舞吾侧。
东西俱有碍,群盗何时息。
丈夫堂堂躯,坐受世褊迫。
仙人千仞岗,下视笑予厄。 -
225.《荆公》 宋·洪咨夔
君臣一德盛熙宁,厌故趋新用六经。
但怪画图来郑侠,何期奏议出唐坰。
掌中大地山河舞,舌底中原草木腥。
养就祸胎身始去,依然锺阜向人青。 -
226.《书皇极经世后》 宋·邵雍
朴散人道立,法始乎羲皇。
岁月易迁革,书传难考详。
二帝启禅让,三王正纪纲。
五伯仗形胜,七国争强梁。 -
227.《至论吟》 宋·邵雍
民于万物已称珍,圣向民中更出群。
介石不疑何尽日,知几何患未如神。
若无刚果难成善,既有精明又贵纯。
祸福兆时皆有渐,不由天地只由人。 -
228.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
229.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
共居天地间,大类一间屋。
推排出高下,何异车转毂。
死生本昼夜,祸福固倚伏。
谁令尘垢昏,浪与纷华逐。 -
230.《初发彭城有感寄子瞻》 宋·苏辙
秋晴卷流潦,古汴日向干。
扁舟久不解,畏此行路难。
此行亦不远,世故方如山。
我持一寸刃,巉绝何由刊。 -
231.《同孔常父作张夫人诗》 宋·苏辙
女子勿言弱,男儿何必强。
君看张夫人,身举十五丧。
头上脱笄珥,箧中斥襦裳。
筑坟连丘山,松柏郁苍苍。 -
232.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
233.《食蛎房》 宋·刘子翚
蛎房生海堧,坚顽宛如石。
其中储可欲,虽固必生隙。
嵌嵒各包藏,碨{左石右亚}相附积。
终逢霹雳手,妙若启扃鐍。 -
234.《靖康改元四十韵》 宋·刘子翚
肉食开边釁,天骄负汉恩。
阴谋招叛将,喋血犯中原。
饮马江河竭,鸣笳宇宙喧。
氛埃缠帝座,猰{左犭右俞}吸宫垣。 -
235.《上张丞相十首》 宋·张元干
蠢尔天骄子,中原祸太深。
野心殊叵测,内地任频侵。
日昃那常晦,阳生自剥阴。
德光非不僭,终识杀狐林。 -
236.《奉送李叔易博士被召赴行在所》 宋·张元干
书尝手校舆地图,上下千载铅黄朱。
斯人魁磊岂假此,愿见克复东西都。
胸中远略指诸掌,表里拄腹撑肠书。
深知祸起取幽蓟,颇觉气王吞青徐。 -
237.《建炎感事》 宋·张元干
乾坤忽震荡,土宇遂分裂。
杀气西北来,遗毒成僭窃。
议和其祸胎,割地亦覆辙。
傥从种将军,用武寨再劫。 -
238.《慈母爱》 元·杨维桢
慈母爱,爱幼雏,赵家光义为皇储。
龙行虎步状日异,狗趋鹰附势日殊。
膝下岂无六尺孤,阿昭阿美非呱呱。
夜闼鬼静灯模糊,大雪漏下四鼓余。
百官不执董狐笔,孤儿寡嫂夫何呼?於乎,床前戳地银柱斧,祸在韩王金柜书。 -
239.《禽演赠丁道人》 元·杨维桢
令威仙人归故林,白昼飞下天门深。
一千年人忽作鹤,二十八宿皆为禽。
俯头垂翅听驱使,走报祸福不敢谙。
南方朱鸟献奇状,部领其属来侵侵。 -
240.《磔鸩》 元·杨维桢
蕲州鬼,鬼来恶。
蕲州鸩,鸩何凶。
声如万腰鼓,百鸟不敢鸣。
委地一片羽,百草不敢生。