-
41.《将至地黄滩》 宋·杨万里
未到地黄滩,十里先闻声。
樯竿已震掉,未敢与渠争。
舟人各整篙,有如大敌临。
搴篷试一望,溅雪纷淙琤。
乃是水磑港,为滩作先鸣。
真滩定若何,老夫虚作惊。 -
42.《李宗古出示谢李道人苕帚杖从蒋彦回乞葬地二》 宋·黄庭坚
诗书传女似中郎,杞菊同盘有孟光。
今日鹧鸪鸣蹇蹇,他年鹦鹉恨堂堂。 -
43.《题鹤鸣化上清宫》 宋·文同
秘宇压孱颜,飞梯上屈盘。
清流抱山合,乔树来云寒。
地古芝英折,岩秋石乳乾。
飚轮游底处,空自立层坛。 -
44.《鹿鸣宴坐上次钱守韵》 宋·周必大
制举巍科世有贤,闻孙传业中兴年。
贡才合益诸侯地,宠饯真开刺史天。
有弟已容诗布鼓,无能仍许鬻栀鞭。
太平故事西崑体,指日皇都万口传。 -
45.《闻鸠鸣有感呈石末公》 明·刘基
郊原过雨东作始,枝上鹁鸠鸣可怜。
此地巢居犹葺垒,他乡去子望归田。
匡时势异民思汉,忧国心随雁到燕。
逝水自流人自老,倚楹长忆至元年。 -
46.《鸣琴泉》 宋·李廌
昔闻流水操,想见流水音。
况复山泉声,声自如鸣琴。
可笑山中人,强作碧沼深。
暗流不复鸣,遗声杳莫寻。 -
47.《次韵靖州贡士鹿鸣宴二首》 宋·魏了翁
何处何时不产贤,黔中故地夜郎天。
虽云地脉元无閒,欲破天荒未有先。
万蚁场中春锁棘,九宾庭下晓鸣鞭。
便将正学昭群聩,留取魁名万口传。 -
48.《飞鸣》 宋·苏泂
飞鸣一雁带秋回,寂历黄花傍节开。
草木不逃天地役,禽鱼常罹网罗灾。
中年衣食忧妻子,道远舟车倦往来。
未了此生谁料,相逢且覆眼前杯。 -
49.《地浯溪读中兴碑》 宋·王炎
日光玉洁元子辞,银钩铁画颜公书。
百金不惮买墨本,摩挲石刻今见之。
猗那清庙久不作,其末变为王黍离。
春秋一经事多贬,鲁颂四篇文无讥。 -
50.《集贤宾 鸣鹤馀音卷一》 元·王哲
仔细曾穷究。
想六地众生,强揽闲愁。
恰才得食饱,又思量、骏马轻裘。
有骏马,有轻裘。 -
51.《满庭芳 鸣鹤馀音卷之三》 元·马钰
年小灵童,出家学道,师言侧耳须听。
清晨早起,扫地莫扬尘。
梳洗身边洁净,然后刷釜拈盆。
厨房内,油盐米面,休得费半毫分。 -
52.《苏幕遮 鸣鹤馀音卷四之》 元·马钰
下丹田,明仙道。
有个牛儿,不吃寻常草。
玉液华池滋味好。
白雪黄芽,喂得牛儿饱。
金龙头,银缠缴。
莹洁无尘,遍地如雪罩。
摆尾摇头啖声叫。
过海穿江,直上蓬莱岛。 -
53.《孤鹰 鸣鹤馀音卷之一》 元·马钰
苦海为人,随波逐浪,茫茫甚日休期。
为酒色财气。
一向粘惹,瞒心昧己。
不算前程,幼躯有限,待作千年之计。 -
54.《女冠子 鸣鹤馀音卷四之》 元·马钰
人命无常,看青云、雨过山水。
韶华尽过了,百年如梦,有似希夷。
忘情绝爱念,好把意马心猿牢系。
绵绵密密。 -
55.《鸡鸣》 明·袁凯
鸡鸣双户间,行人出门阑。
出门一何易,入门一何难。
君今行远地,妾欲致微意。
燕赵尚豪侠,杀人为意气。
邹鲁多儒生,彬彬守经义。
临歧不惑,古称为明。
送子远游,听我《鸡鸣》。 -
56.《游金地寺》 宋·郭印
山行无近远,绝顶是休程。
度石篮舆怯,穿云履屐轻。
林篁当路迸,泉水落溪鸣。
更宿招提夜,寥然一境清。 -
57.《次韵答胡山甫避地述怀时予有绳茅马奥之意》 宋·舒岳祥
兔迒鹿町便为家,不怕飞腾万仞崖。
此日披榛寻细路,他年买地卜幽斋。
山风索索鸣林箨,野水洄洄汎槮柴。
到此冥心齐物理,藉茅枕石氏无怀。 -
58.《过旧宅二首》 唐·李世民
新丰停翠辇,谯邑驻鸣笳。
园荒一径断,苔古半阶斜。
前池消旧水,昔树发今花。
一朝辞此地,四海遂为家。 -
59.《入潼关》 唐·李世民
崤函称地险,襟带壮两京。
霜峰直临道,冰河曲绕城。
古木参差影,寒猿断续声。
冠盖往来合,风尘朝夕惊。
高谈先马度,伪晓预鸡鸣。
弃繻怀远志,封泥负壮情。
别有真人气,安知名不名。 -
60.《早度蒲津关》 唐·李隆基
钟鼓严更曙,山河野望通。
鸣銮下蒲坂,飞旆入秦中。
地险关逾壮,天平镇尚雄。
春来津树合,月落戍楼空。
马色分朝景,鸡声逐晓风。
所希常道泰,非复候繻同。