-
141.《谢张泰伯惠黄雀鮓》 宋·黄庭坚
去家十二年,黄雀悭下筯。
笑开张侯盘,汤饼始有助。
蜀王煎藙法,醢以羊彘兔。
麦饼薄于纸,含浆和咸酢。 -
142.《再和公择舅氏杂言》 宋·黄庭坚
外家有金玉,我躬之道术。
有衣食我家之德心,使我蝉蜕俗学之市,乌哺仁人之林。
养生事亲汔师古,炊玉爨桂能至今。
岁暮三十裘,食口三百指。 -
143.《观秘阁苏子美题壁及中人张侯家墨迹十九纸率》 宋·黄庭坚
仁祖康四海,本朝盛文章。
苏郎如虎豹,孤啸翰墨场。
风流映海岱,俊锋不可当。
学书窥法窟,当代见崔张。 -
144.《次韵文潜同游王舍人园》 宋·黄庭坚
移竹淇园下,买花洛水阳。
风烟二十年,花竹可迷藏。
九衢流车马,相值各匆忙。
岂有道边宅,静居如宝坊。 -
145.《又和南国园真率会见赠》 宋·司马光
白头难人少年场,林下相招莫笑狂。
绿筱影侵棋局暗,黄梅花渍酒卮香。
任真自愧肴羞薄,假寐初便枕簟凉。
酬应诗豪困牵师,从来懒放似嵇康。 -
146.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
147.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
148.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
149.《和朱严留别》 宋·王禹偁
之子有文行,常流窃比难。
援毫秋露下,开卷古风寒。
场屋推盟主,声诗立将坛。
论儒轻五霸,议古嫉三桓。 -
150.《杂兴》 宋·刘克庄
欃枪初疑附,直为饥所驱。
酸寒仰鼻息,飞走受指呼。
边臣失驾驭,积渐骄灌夫。
一朝怒螳臂,跳踉何其愚。 -
151.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
152.《览镜》 宋·刘克庄
览镜无方染白髭,垂车有疏叩丹墀。
故将军老班师后,村校书贫散学时。
百岁电光俄变灭,一场春梦莫寻思。
篱边尚有开残菊,乱插乌巾策杖嬉。 -
153.《听蛙方君作八老诗效颦各赋一首内三题余四十》 宋·刘克庄
向来岁月雪萤边,老去生涯井臼前。
举孝廉科非复古,给灵寿杖定何年。
空蟠万卷终无用,专巧三场恐未然。
犹记儿时闻绪论,白头不敢负师传。 -
154.《哀二僧》 宋·刘克庄
送迎懒更下禅床,撑拄犹堪坐道场。
大众□□□□病,小师忽报惠休亡。
庵荒空复留遗偈,□□□□□厚藏。
吾老此诗聊赠别,塔铭合属紫薇郎。 -
155.《题高端礼竹屋》 宋·刘克庄
植物惟竹尤清刚,高君占断作屋场。
首阳二子艴然怒,柰何千载侵了强。
七贤六逸接踵起,纷纭聚讼如诸墙。
士师狐疑不能决,后村老子来平章。 -
156.《象弈一首呈叶潜仲》 宋·刘克庄
小艺无难精,上智有未解。
君看橘中戏,妙不出局外。
屹然两国立,限以大河界。
连营凛中权,四壁设坚械。 -
157.《祥符长老智华写余真求赞》 宋·周必大
五蕴皆空,四大和合。
昔者逢场,东涂西抹。
今兹面壁,有问无答。
似耶非耶,任师指拨。 -
158.《谨和老人初冬寓笔十绝》 宋·洪咨夔
当场弄出百般奇,傀儡棚中老偃师。
满眼机关无着处,到头线索有收时。 -
159.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
160.《题张安道乐全堂》 宋·苏辙
天命无不全,人事每自伤。
譬如摩尼珠,宛转有余光。
藻饰不能加,尘垢岂有亡。
世人未尝识,姑射手自将。