-
41.《苏武慢·过隙年光》 元·冯尊师
过隙年光,如毛尘事,暗把物情移换。
浮生扰扰,背觉随尘,酒色利名萦绊。
凭君看取,历代英雄,楚越周秦唐汉。
漫遗留、坏冢颓碑,千古是非不断。 -
42.《题太姥墓》 宋·陈嘉官
吾闻尧时种蓝妪,世代更移好坏可数。
帝尧朽骨无微尘,此閒犹有尧时墓。
墓中老妪知不知,五帝三王奚以为。
狼贪鼠窃攫尺士,窾木未枯已易主。 -
43.《和范孙闲行溪西得梅数花韵》 宋·杜知仁
寒梅我故人,岁必以文会。
涴墨尚可覆,未知凡几醉。
晚乃得此诗,山灵以为最。
置身风月上,出语色香外。 -
44.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
45.《大悲观音栴檀像》 宋·释遵式
南无十方三世佛,南无本师大牟尼。
南无西方安乐刹,阿弥陀佛十力尊。
南无过去无数劫,彼世世灯观世音。
诸佛慧眼第一净,以不二相观三界。 -
46.《夜坐联句》 宋·苏迈
清风来无边,明月翳复吐。
松声满虚空,竹影侵半户。
暗枝有惊鹊,坏壁鸣饥鼠。
露叶耿高梧,风萤落空庑。 -
47.《衢学讲堂更名时心和贰车韵车韵五首》 宋·袁甫
道心无坏变无成,只怕微云点太清。
重坎之亨人不识,一轮素月本来明。 -
48.《学易斋》 宋·章粲
天目鉴孤明,地籁奠众响。
虑淡世欲轻,性复道心长。
敛襟步前庭,手执周易往。
得知三画初,真契贯穹坏。
图书诣其微,精实超惚恍。
启蒙析其义,端倪见俯仰。
九京如可作,舍此吾安放。 -
49.《比干台》 宋·赵瞻
九阍大坏一木支,势知不可诚不欺。
商之三仁异所归,死谏不欲狂囚为。
贤哉万世忠臣师,比干而已前其谁。
谏不当显何所持,忠必爱君无拂辞。 -
50.《岁暮》 明·施侃
阴风激人山雪动,空村入暮岁事微。
饥鸟挟子抱寒树,农夫牵茅遮坏扉。
塞北蒲宫何燥燥,城东草堂聊依依。
青灯照影忽不惬,却走出门月满衣。 -
51.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
52.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
53.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
萱草虽微花,孤秀能自拔。
亭亭乱叶中,一一劳心插。
牵牛独何畏,诘曲自芽蘖。
走寻荆与榛,如有夙昔约。
南斋读书处,乱翠晓如泼。
偏工贮秋雨,岁岁坏篱落。 -
54.《又次前韵赠贾耘老》 宋·苏轼
具区吞灭三州界,浩浩汤汤纳千派。
従来不著万斛船,一苇渔舟恣奔快。
仙坛古洞不可到,空听余澜鸣湃湃。
今朝偶上法华岭,纵观始觉人寰隘。 -
55.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
56.《次韵和王巩》 宋·苏轼
谪仙窜夜郎,子美耕东屯。
造物岂不惜,要令工语言。
王郎年少日,文如瓶水翻。
争锋虽剽甚,闻鼓或惊奔。 -
57.《夜坐与迈联句》 宋·苏轼
清风来无边,明月翳复吐。
?自?松声满虚空,竹影侵半户。
?迈?暗枝有惊鹊,坏壁鸣饥鼠。
?自?露叶耿高梧,风萤落空庑。 -
58.《杏花》 宋·王安石
石梁度空旷,茅屋临清炯。
俯窥娇饶杏,未觉身胜影。
嫣如景阳妃,含笑堕宫井。
怊怅有微波,残妆坏难整。 -
59.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
60.《自石林回过小玲珑,岩窦益奇,昔为富人吴氏》 宋·范成大
一丘乃中虚,洞穴四无碍。
却略岩岫杳,黝纠石床怪。
苍牛饮前池,丘罅灩微濑。
雕锼具百巧,图画窘千态。