-
61.《秋浦老渔》 宋·释文珦
秋浦老渔人不识,清溪数湾船一只。
钓竿垂垂钓丝直,眼光过似豀光碧。
得鱼归来不自吃,开笼分与白鷳食。
却来独坐矶头石,对著斜阳诵周易。
恐是渭滨姜子牙,安得文王与同车。 -
62.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
63.《偈颂二十一首》 宋·释智愚
老不禁寒,山边水边曝日。
春归阆苑,长底短底从新。
笙歌丛里贺年朝,锦筵中开寿域。
衲僧门下别有条章,每日蒙头打坐。
不知岁月易迁,直饶拶著不来,谁展钵盂吃饭。 -
64.《送直禅人》 宋·释宗杲
直出直入,直行直坐。
直禅上人,直须恁麽。
本自圆成,不立功课。
饥来吃饭,寒来向火。 -
65.《长灵旧和尚赞》 宋·释宗杲
厚重如山,严冷似铁。
破毗卢印,坐衲僧舌。
泊出灵源,源清流彻。
指矅灵寒,呼顾兔热。 -
66.《星源县斋书事》 宋·喻良能
冬仲弭征辔,欻焉及新春。
饱吃番阳饭,细治星源民。
星源故自佳,民俗良易驯。
不嫌聋丞愚,翻爱假令真。