-
41.《有怀》 明·郑希良
我爱权氏子,相从自结发。
伯也负意气,仲也挟奇骨。
吾常倚其间,屹立而鼎足。
宿昔互争霸,诗酒作劲敌。 -
42.《仲秋书事》 宋·陆游
杖得轻坚余可略,酒能醇劲更何求?二君最是平生旧,白首相从万事休。
-
43.《新开北原》 宋·张耒
山深草木多,春夏废翦剔。
北原有高溪,经岁不蹑屐。
阴根走重险,飞蔓密如织。
交柯不容鸟,老枿顽若石。 -
44.《送子野》 宋·欧阳修
四时惨舒不可调,冬夏寒暑易郁陶。
春阳著物大软媚,独有秋节最劲豪。
金方坚刚屏炎瘴,兑气高爽清风飚。
烟霞破散灏气豁,山河震发地脉摇。 -
45.《赠赵太虚画竹石》 宋·白玉蟾
竹魂竹魄竹精神,飞落潇湘淇水濒。
千竿万午竞青翠,吹风饮露千来春。
先生笔端自风雨,惊起竹魂无着处。
一点水墨化成龙,龙孙飞去鵞溪住。 -
46.《圣泉寺松径》 宋·蔡襄
青松苒苒门前道,根氐坚牢颜色好。
鸣籁萧森风雨生,紫鳞开动龙蛇老。
天若有意别留种,百年其下无纤草。
雷霆绕绕雪霜重,劲节支扶不颠倒。 -
47.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
--潘述
山岳降气,龟龙负图。
--裴济 -
48.《孤竹图》 明·唐寅
岁寒有贞姿,孤竹劲而直。
虚心足以容,坚节不挠物。
可比君子人,穷年交不易。
晔晔桃李花,旦暮改颜色。 -
49.《戏酬正夫》 宋·郑獬
汪子怪我不作诗,意欲窘我荒唐辞。
自顾拙兵苦顿弱,安敢犯子之鼓鼙。
子之文章既劲敏,屡从大敌相摩治。
左立风后右立牧,黄帝秉钺来指麾。 -
50.《上运使工部》 宋·强至
天地悭英气,人皆所得偏。
公乎何卓越,性乃独纯全。
精学窥神{奥米换采},遗经讨圣渊。
辞宗师者众,诗将敌无前。 -
51.《和楼志国范君武读胡尉临安所获颜鲁公书断碑》 宋·强至
书名唐世凡几人,鲁公运笔独有神。
当年一字百金直,异代傥获宜尔珍。
公尝道直不容内,江湖出走刺史轮。
东南挥翰落几郡,在处巨迹刊坚珉。 -
52.《陈总管坐上赠写竹妓二首》 宋·陈造
劲节苍梢笔底寒,一天风雪与坚顽。
回思拥扇宾筵见,却为娇娆一破颜。 -
53.《赠赵奉议》 宋·陈师道
为惠不必广,但问与者谁。
受施何用多,名义以为资。
平生师友间,四海参寥师。
一穷无四壁,百代有千诗。 -
54.《哀孤鸫》 宋·曹勋
哀孤鸿,孤鸿杳何所。
坚冰合洞庭,积雪满南楚。
吊影破寒空,凄凉宿烟雨。
上林衰草暗池塘,衡岳居人杂豺虎。 -
55.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
56.《苏文忠公书简帖赞》 宋·岳珂
云涛稽天,睨而陆之。
神龙在渊,颔而触之。
一世谝谝,稚而畜之。
节坚气全,墨卿卜之。
淳古简严,芝繇仆之。
劲直不然,{左上若下两若}鮓目之。 -
57.《乔松歌》 宋·王迈
华阳有乔松,直干千太强。
盘根据厚土,劲直凌秋霜。
不知种者谁,拱把由羲皇。
不受秦人封,铁立心慨慷。 -
58.《和立斋番君吟》 宋·王柏
日月星辰天之精,山川草木地之文。
本乎天者既圆象,下者何不皆方形。
此疑千古不能决,读尽六经无异说。
依稀子夏微有言,譬诸草木区以别。 -
59.《廷唱谢恩》 宋·姚勉
赭袍黄屋俨临轩,独立班头领众仙。
五色云乘金殿日,一声雷绕玉除天。
浮荣何敢矜科第,实地惟知学圣贤。
深重君恩无以报,疾风草劲雪松坚。 -
60.《方竹杖》 宋·仇远
劲节稜稜瘦且坚,形模界尺出天然。
山翁甚爱资扶老,村衲无知误削圆。
偏称深衣同此矩,漫夸长笛大如椽。
有时閒为吟诗出,徙倚中庭月一砖。