-
101.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
102.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
103.《挽李子和知县》 宋·李流谦
盘谷先生坛级尊,万夫操槊辄敛魂。
黄堂昼严绕华戟,往往群来客打门。
高谈错起风袭尘,醉眼相视月照樽。
归来拊掌此快士,外无圭角中甚浑。 -
104.《贵溪隔岸有二岩仆旧游也闻子畅受秋租于彼以》 宋·赵蕃
黄岩崭绝人人居,徐岩蟠郁处士庐。
扁舟半载泊南岸,折梅看雪频携壶。
黄岩夹道松百株,风来迎送齐笙竽。
坛崩殿古黄冠癯,悬岩石刻墨可模。 -
105.《过生米市舣舟求浴望山巅有屋岿然至石岸数步》 宋·赵蕃
荒坛有柏翠参天,尽道栽从五代前。
仙事茫茫真是否,试当风月听跫然。 -
106.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
107.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
108.《删旧稿感赋》 宋·董嗣杲
少年嗜吟如嗜蜜,诸公奇之有奇质。
学荒志旷不自量,躐登将坛多所嫉。
薄游六朝废兴处,远慨疆场分离日。
江草江花幻缜密,下字如缚禅家律。 -
109.《再韵谢和章》 宋·刘宰
公诗沧海生明月,草木光辉涯不竭。
仆如拙匠运斧斤,颜汗淋漓指流血。
心知短绠难汲深,拱把之木无繁队。
风雅堕地几千祀,牢落荒林鸣络纬。 -
110.《住黛障》 宋·许月卿
黛障地眉展,绿波天画开。
鸳鸯长不散,翡翟去还来。
坛杏颓垣里,陇梅荒草堆。
山川浑似旧,不管曲声哀。 -
111.《惠山泉》 宋·林景熙
第二名泉在,深云护石阑。
九峰灵气泄,三伏细流寒。
远脉松长润,余香茗欲残。
荒祠怀陆羽,一掬酹空坛。 -
112.《郭中行自汉中寄近诗来奉简一首》 宋·晁公溯
忆始衿袂分,十载再相逢。
于时客益州,俱在行李中。
不暇语衮衮,至今恨匆匆。
惟昨一麾守,其守百乘同。 -
113.《次韵汪以南閒居漫吟十首》 宋·方回
九关守虎豹,崇墉方言言。
馁也自其分,秉耒耕荒原。
江左瑜盖辈,岂必贤虞翻。
汤网无厄羽,文治无困麟。 -
114.《道士李得柔行太乙法曾传御容》 宋·李复
处世能求出世心,石坛深夜礼星辰。
遍游五岳求真诀,独向三清有主人。
妙笔曾开天日晓,悬壶常锁洞山春。
不知何事飞符动,又见荒林聚鬼神。 -
115.《次韵李忱承议所惠诗》 宋·李复
人生飘荡若浮云,邂逅乘风忽聚群。
嗟我淹留今倦宦,喜君倾倒细论文。
扬舲觉海宗提印,授钺诗坛勇冠军。
荒学漫劳无所得,鼻端聊假一挥斤。 -
116.《玄都观》 宋·李复
龟刻露藓暗,石坛霜草黄。
断瓦出耕土,犹月金碧光。
甘泉分远脉,来自惠山长。
桃花久不开,空余葵麦荒。 -
117.《和石苍舒喜雨》 宋·李复
元佑丁卯春,旱日透地赤。
三农失岁事,嗷嗷嗟艰食。
宸心动恻怛,祠祷驰星驿。
张图绘玄龟,探穴求苍蜴。 -
118.《雨师五首》 隋代·佚名
崇崇坛阶,灵既降止。
有严执奠,承祀兹始。
明灵在天,式顾庶察。
泽润以时,永拂荒札。 -
119.《雨师五首》 隋代·佚名
崇崇坛阶,灵既降止。
有严执奠,承祀兹始。
明灵在天,式顾庶察。
泽润以时,永拂荒札。 -
120.《郊庙歌辞·祀九宫贵神乐章·豫和》 隋代·未知
於昭上穹,临下有光。
羽翼五佐,周流八荒。
谁其飨之,时文对扬。
虞经夏典,兹礼未遑。