-
21.《南楼令·垂柳板桥低》 清·朱彝尊
垂柳板桥低,娇莺着意啼。
正门前春水初齐。
记取鸦头罗袜小,曾送上,窅娘堤。
花底惜分携,苔钱旧径迷。
燕巢空落尽芹泥。
惟有天边眉月在,犹自挂,小楼西。 -
22.《花心动·柳》 宋·吴文英
十里东风,袅垂杨、长似舞时腰瘦。
翠馆朱楼,紫陌青门,处处燕莺晴昼。
乍看摇曳金丝细,春浅映、鹅黄如酒。
嫩阴里,烟滋露染,翠娇红溜。 -
23.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
24.《寿栎堂前小山峰凌霄花盛开,葱蒨如画,因名》 宋·范成大
天风摇曳宝花垂,花下仙人住翠微。
一夜新枝香焙暖,旋薰金缕绿罗衣。
山容花意各翔空,题作凌霄第一峰。
门外轮蹄尘扑地,呼来借与一枝筇。 -
25.《相和歌辞·长门怨》 唐·岑参
君王嫌妾妒,闭妾在长门。
舞袖垂新宠,愁眉结旧恩。
绿钱生履迹,红粉湿啼痕。
羞被桃花笑,看春独不言。 -
26.《相和歌辞·长门怨》 唐·刘长卿
何事长门闭,珠帘只自垂。
月移深殿早,春向后宫迟。
蕙草生闲地,梨花发旧枝。
芳菲自恩幸,看却被风吹。 -
27.《长门怨》 唐·刘长卿
何事长门闭,珠帘只自垂。
月移深殿早,春向后宫迟。
蕙草生闲地,梨花发旧枝。
芳菲自恩幸,看著被风吹。 -
28.《龙门阁》 唐·杜甫
清江下龙门,绝壁无尺土。
长风驾高浪,浩浩自太古。
危途中萦盘,仰望垂线缕。
滑石欹谁凿,浮梁袅相拄。 -
29.《柴门》 唐·杜甫
孤舟登瀼西,回首望两崖。
东城干旱天,其气如焚柴。
长影没窈窕,馀光散唅呀。
大江蟠嵌根,归海成一家。 -
30.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。 -
31.《醉桃源》 宋·王庭
朱门映柳画帘垂。
门前闻马嘶。
主人新著绿袍归。
天恩下玉墀。
凭翠袖,捻花枝。
劝教人醉时。
请君听唱碧云词。
倒倾金屈卮。 -
32.《都门逢族人》 明·程伯阳
白发都门道,相逢意自亲。
即倾竹叶酒,共醉杨花春。
漂泊任孤旅,疏狂异众人。
还思汊口上,归去好垂纶。 -
33.《虎丘舟中见杨花撩乱飞入幕内感而赋之》 明·王同轨
来时门前柳芽吐,到日窣地条如许。
袅娜全倾掌上腰,纤长故斗机中缕。
垂条百尺任毵毵,乱絮何缘飞满天。
认是雪花沾不湿,唤为梅片却成团。 -
34.《司马氏藏唐子华山水扇画》 元·王冕
近来山水画郭熙,江南独数休宁令。
笔法精奇意态古,咫尺万里开天镜。
岩头老树如老龙,隔湖喜见山重重。
小桥依约野色远,茅庐隐映林影空。 -
35.《二月中旬虑问过灵宫门始见花卉呈君倚》 宋·司马光
贱生参府僚,勉强逾增岁。
终非性所好,出入意如醉。
论庭敲扑喧,众草绝生意。
不知有青春,倏忽已改燧。 -
36.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
37.《排门夫》 宋·方岳
一家一夫排门起,五家一甲单出里。
夫须襏襫潦雾愁,与官输木供边垒。
沙场草青胡运衰,军书抵急飞尘埃。
官须排杈二十万,岩邑配以三千枚。 -
38.《谒金门(一名花自落、垂杨碧、出塞)》 唐·韦庄
春雨足,染就一溪新绿。
柳外飞来双羽玉,弄晴相对浴¤
楼外翠帘高轴,倚遍阑干几曲。
云淡水平烟树簇, -
39.《谒金门(荼_)》 宋·程垓
花簇簇。
触眼万条垂玉。
小院春深窗锁绿。
水沈风断续。
明月又侵楼曲。
羞向枕囊拘束。
只待夜深清影足。
醉来花底宿。 -
40.《谒金门(荼_)》 宋·程垓
花簇簇。
触眼万条垂玉。
小院春深窗锁绿。
水沈风断续。
明月又侵楼曲。
羞向枕囊拘束。
只待夜深清影足。
醉来花底宿。