-
1.《奉祠云台题陈希夷画像》 宋·张镃
张子为人懒夫对,遮手一官追行辈。
扑缘埃壤半年余,亡补公家真合退。
病羸应念故园荒,连缄力扣中书堂。
琳宫分秩问天得,给舍便喜书敕黄。 -
2.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
3.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
与世澹无事,自然江海人。
侧闻尘外游,解骖fL朱轮。
平野照暄景,上天垂春云。
张组竟北阜,泛舟过东邻。 -
4.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
5.《忍死留别献盐铁裴相公二十叔》 唐·杜牧
贤相辅明主,苍生寿域开。
青春辞白日,幽壤作黄埃。
岂是无多士,偏蒙不弃才。
孤坟三尺土,谁可为培栽。 -
6.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
7.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
8.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
9.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
10.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
11.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
12.《传胡报二十韵》 宋·徐玑
胡虏无仁义,兴衰匪百年。
如何凭气力,久欲靖中边。
异类依天角,黄头住海輭。
愚堪呼鹿豕,健母学鹰鹯。 -
13.《题仙都山》 宋·李建中
岩岩仙都山,肃肃黄帝宫。
巨石临广泽,千仞凌高穹。
肇当融结初,全得造化功。
深可蟠厚壤,峭疑接冥鸿。 -
14.《游广胜寺东岩》 宋·李庭
年来百念如寒灰,老眼慵向时人开。
犹有爱山缘未断,芒鞋信步东岩隈。
东岩幽胜甲晋境,寒藤古木生苍苔。
谁凿云根汇海眼,惊波深泻如奔雷。 -
15.《赠阳大明》 宋·绍兴道人
阳君真确士,孝行动穹壤。
皇上怜其艰,七夕遣回往。
逡巡芭顽石,遗子为馈享。
子既不我受,吾亦不汝强。
风埃难光留,愿子志勿爽。
会当首鼠记,青云看反掌。 -
16.《恭谒灵康祠下二首》 宋·谢伋
婺女光分邻土壤,赤城标建绝纷埃。
丛祠祗事无终古,灵迹相传有自来。
屋上飞烟梧鼎熟,水边迎棹度船回。
大神如在匪徼福,但欲乞灵消祸灾。 -
17.《魏文侯城》 宋·赵瞻
曰自战国争雄来,何城不荒为壘培。
治乱兴废讵足哀,矧无名号寒於灰。
晋壤剖裂分家陪,魏至文侯功业恢。
三师经术王迹开,五臣御侮强敌摧。 -
18.《遣兴》 明·道原法师
龙化不改鳞,士达不改身。
借问当路子,如何弃贱贫。
仲尼称大圣,原壤乃狂人。
光武有天下,严陵实隐沦。
故旧不可忘,何况师友亲。
呜呼千载下,此道如埃尘。 -
19.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
20.《见黄淮少保(三首)》 明·应宗祥
盛世天所助,生此王佐才。
道德著明效,国本益以培。
四海永宁谧,岂曰资涓埃。
向来诸国老,论功乃其魁。