-
41.《追和虎丘寺清远道士诗》 唐·皮日休
成道自衰周,避世穷炎汉。
荆杞虽云梗,烟霞尚容窜。
兹岑信灵异,吾怀惬流玩。
石涩古铁鉎,岚重轻埃漫。 -
42.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
43.《春雨即事寄袭美》 唐·陆龟蒙
小谢轻埃日日飞,城边江上阻春晖。
虽愁野岸花房冻,还得山家药笋肥。
双屐著频看齿折,败裘披苦见毛稀。
比邻钓叟无尘事,洒笠鸣蓑夜半归。 -
44.《顷自桐江得一钓车以袭美乐烟波之思因出以为玩…酬答》 唐·陆龟蒙
旋屈金钩劈翠筠,手中盘作钓鱼轮。
忘情不效孤醒客,有意闲窥百丈鳞。
雨似轻埃时一起,云如高盖强相亲。 -
45.《残花(一作杨发诗)》 唐·罗隐
已叹良时晚,仍悲别酒催。
暖芳随日薄,轻片逐风回。
黛敛愁歌扇,妆残泣镜台。
繁阴莫矜衒,终是共尘埃。 -
46.《春日登上元石头故城》 唐·罗隐
万里伤心极目春,东南王气只逡巡。
野花相笑落满地,山鸟自惊啼傍人。
谩道城池须险阻,可知豪杰亦埃尘。
太平寺主惟轻薄,却把三公与贼臣。 -
47.《圣真观刘真师院十韵》 唐·罗隐
帘下严君卜,窗间少室峰。
摄生门已尽,混迹世犹逢。
山薮师王烈,簪缨友戴颙.鱼跳介象鲙,饭吐葛玄蜂。
紫饱垂新椹,黄轻堕小松。 -
48.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
49.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
50.《老将》 唐·韩偓
折枪黄马倦尘埃,掩耳凶徒怕疾雷。
雪密酒酣偷号去,月明衣冷斫营回。
行驱貔虎披金甲,立听笙歌掷玉杯。
坐久不须轻矍铄,至今双擘硬弓开。 -
51.《牡丹花二首》 唐·徐夤
看遍花无胜此花,剪云披雪蘸丹砂。
开当青律二三月,破却长安千万家。
天纵秾华刳鄙吝,春教妖艳毒豪奢。 -
52.《鹊》 唐·韩溉
才见离巢羽翼开,尽能轻飏出尘埃。
人间树好纷纷占,天上桥成草草回。
几度送风临玉户,一时传喜到妆台。
若教颜色如霜雪,应与清平作瑞来。 -
53.《琴歌》 唐·赵抟
绿琴制自桐孙枝,十年窗下无人知。
清声不与众乐杂,所以屈受尘埃欺。
七弦脆断虫丝朽,辨别不曾逢好手。 -
54.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
55.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
56.《和宾客相国咏雪诗》 唐·无可
近腊千岩白,迎春四气催。
云阴连海起,风急度山来。
尽日隋堤絮,经冬越岭梅。
艳疑歌处散,轻似舞时回。 -
57.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
58.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
59.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
60.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。