-
81.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
82.《汉宫春(梅)》 宋·曹冠
一品天香。
似蕊真仙质,宫额新妆。
先春为传信息,压尽群芳。
化工著意,赋阳和、欺雪凌霜。 -
83.《水龙吟(梅)》 宋·曹冠
自来百卉千葩,算多有、异芬清绝。
此花独赋,天然标致,于中超越。
月脸妆匀,碧琼枝瘦,真仙风骨。
向严寒雪里,千林冻损,钟和气、先春发。 -
84.《丑奴儿(王清叔赠梅花见索)》 宋·姚述尧
山城寂寞浑无绪,兀坐黄昏。
多谢东君。
先遣司花来报春。
清标自是蓬莱客,冰玉精神。
独步前村。
分付仙翁作主人。 -
85.《念奴娇》 宋·沈端节
灯宵渐近,更兵尘初息,韵华偏早。
太守风流张宴乐,不管江城寒峭。
发底蜂儿,钗头梅蕊,一一夸新巧。
笙歌鼎沸,万人争看标表。 -
86.《醉蓬莱(新荔枝)》 宋·赵长卿
正火山槐夏,黛叶缃枝,荔子新摘。
千里驰驱,荐仙源佳席。
浪比龙睛,未输崖蜜,灿烂然红摘。
满贮凋盘,纤纤素手,丹苞新擘。 -
87.《念奴娇(用东坡赤壁韵)》 宋·辛弃疾
倘来轩冕,问还是、今古人间何物。
旧日重城愁万里,风月而今坚壁。
药笼功名,酒垆身世,可惜蒙头雪。
浩歌一曲,坐中人物之杰。 -
88.《满江红(和刘仓咏雪)》 宋·李曾伯
推枕闻鸡,正怪得、乾坤都白。
元是有、福星临照,至和薰出。
缘饰夜城疑不夜,弥漫色界成无色。
更_词、巧欲夺天葩,尤殊特。 -
89.《贺新郎》 宋·刘埙
醉里江南路。
问梅花、经年冷落,几番烟雨。
玉骨冰肌终是别,犹带孤山瑞露。
想蕴藉、和羹风度。 -
90.《多丽·李良定公席上赋》 宋·聂冠卿
想人生,美景良辰堪惜。
问其间、赏心乐事,就中难是并得。
况东城、凤台沙苑,泛晴波、浅照金碧。
露洗华桐,烟霏丝柳,绿阴摇曳,荡春一色。 -
91.《瑞龙吟》 宋·杨泽民
城南路。
凝望映竹摇风,酒旗标树。
效原游子停车,问山崦里,人家甚处。
去还贮。 -
92.《永遇乐》 宋·李太古
玉砌标鲜,雪园风致,似曾相识。
蝉锦霞香,乌丝云湿,吹渴蟾蜍滴。
青青白白,关关滑滑,寒损珠衣狂客。
尽声声、不如归去,归也怎生归得。 -
93.《永遇乐》 宋·李太古
玉砌标鲜,雪园风致,似曾相识。
蝉锦霞香,乌丝云湿,吹渴蟾蜍滴。
青青白白,关关滑滑,寒损珠衣狂客。
尽声声、不如归去,归也怎生归得。 -
94.《踏莎行(赠傀儡人刘师父)》 宋·刘仁父
不假牵丝,何劳刻木。
天然容貌施妆束。
把头全仗姓刘人,就中学写秦城筑。
伎俩优长,恢谐软熟。
当场喝采醒群目。
赠行无以表殷勤,特将谢意标芳轴。 -
95.《踏莎行(赠傀儡人刘师父)》 宋·刘仁父
不假牵丝,何劳刻木。
天然容貌施妆束。
把头全仗姓刘人,就中学写秦城筑。
伎俩优长,恢谐软熟。
当场喝采醒群目。
赠行无以表殷勤,特将谢意标芳轴。 -
96.《观潮》 宋·周密
浙江之潮,天下之伟观也。
自既望以至十八日为盛。
方其远出海门,仅如银线;既而渐近,则玉城雪岭际天而来,大声如雷霆,震撼激射,吞天沃日,势极雄豪。
杨诚斋诗云“海涌银为郭,江横玉系腰”者是也。 -
97.《送监丞家同年守简池三十韵》 宋·洪咨夔
去年为君来,明廷峙鸾鹄。
今年为亲归,蚕市苦思蜀。
扶舆出修门,万里宛在目。
大江六月寒,风饱帆数幅。 -
98.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
99.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
100.《黄鹤楼记》 唐·阎伯理
州城西南隅,有黄鹤楼者。
《图经》云:“费祎登仙,尝驾黄鹤返憩于此,遂以名楼。
”事列《神仙》之传,迹存《述异》之志。
观其耸构巍峨,高标巃嵸,上倚河汉,下临江流;重檐翼馆,四闼霞敞;坐窥井邑,俯拍云烟:亦荆吴形胜之最也。