-
81.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
82.《早梅》 唐·朱庆馀
天然根性异,万物尽难陪。
自古承春早,严冬斗雪开。
艳寒宜雨露,香冷隔尘埃。
堪把依松竹,良涂一处栽。 -
83.《北楼》 唐·李商隐
春物岂相干,人生只强欢。
花犹曾敛夕,酒竟不知寒。
异域东风湿,中华上象宽。
此楼堪北望,轻命倚危栏。 -
84.《岐阳逢曲阳故人话旧》 唐·马戴
异地还相见,平生问可知。
壮年俱欲暮,往事尽堪悲。
道路频艰阻,亲朋久别离。
解兵逃白刃,谒帝值明时。 -
85.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
86.《早秋西归有怀》 唐·刘威
求归方有计,惜别更堪愁。
上马江城暮,出郊山戍秋。
暗销何限事,白尽去年头。
莫怪频惆怅,异乡难再游。 -
87.《玩月》 唐·贾岛
寒月破东北,贾生立西南。
西南立倚何,立倚青青杉。
近月有数星,星名未详谙。
但爱杉倚月,我倚杉为三。 -
88.《送友人游吴》 唐·储嗣宗
吴山青楚吟,草色异乡心。
一酌水边酒,数声花下琴。
登楼旧国远,探穴九疑深。
更想逢秋节,那堪闻夜砧。 -
89.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
90.《追和虎丘寺清远道士诗》 唐·皮日休
成道自衰周,避世穷炎汉。
荆杞虽云梗,烟霞尚容窜。
兹岑信灵异,吾怀惬流玩。
石涩古铁鉎,岚重轻埃漫。 -
91.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
92.《追和虎丘寺清远道士诗》 唐·皮日休
成道自衰周,避世穷炎汉。
荆杞虽云梗,烟霞尚容窜。
兹岑信灵异,吾怀惬流玩。
石涩古铁鉎,岚重轻埃漫。 -
93.《太湖诗·初入太湖(自胥口入,去州五十里)》 唐·皮日休
闻有太湖名,十年未曾识。
今朝得游泛,大笑称平昔。
一舍行胥塘,尽日到震泽。
三万六千顷,千顷颇黎色。 -
94.《谏议以罢郡将归以六韵赐示,因伫酬献》 唐·皮日休
欲下持衡诏,先容解印归。
露浓春后泽,霜薄霁来威。
旧化堪治疾,馀恩可疗饥。
隔花攀去棹,穿柳挽行衣。
佐理能无取,酬知力甚微。
空将千感泪,异日拜黄扉。 -
95.《樵人十咏·樵火》 唐·陆龟蒙
积雪抱松坞,蠹根然草堂。
深炉与远烧,此夜仍交光。
或似坐奇兽,或如焚异香。
堪嗟宦游子,冻死道路傍。 -
96.《袭美见题郊居十首,因次韵酬之以伸荣谢》 唐·陆龟蒙
近来唯乐静,移傍故城居。
闲打修琴料,时封谢药书。
夜停江上鸟,晴晒箧中鱼。
出亦图何事,无劳置栈车。 -
97.《旅泊吴门》 唐·张贲
一舸吴江晚,堪忧病广文。
鲈鱼谁与伴,鸥鸟自成群。
反照纵横水,斜空断续云。
异乡无限思,尽付酒醺醺。 -
98.《鄂渚清明日与乡友登头陀山》 唐·来鹄
冷酒一杯相劝频,异乡相遇转相亲。
落花风里数声笛,芳草烟中无限人。
都大此时深怅望,岂堪高处更逡巡。
思量费子真仙子,不作头陀山下尘。 -
99.《赠陈望尧》 唐·李咸用
若说精通事艺长,词人争及孝廉郎。
秋萤短焰难盈案,邻烛馀光不满行。
鹄箭亲疏虽异的,桂花高下一般香。
明时公道还堪信,莫遣锥锋久在囊。 -
100.《题陈正字林亭》 唐·李咸用
晓烟轻翠拂帘飞,黄叶飘零弄所思。
正是低摧吾道日,不堪惆怅异乡时。
家林蛇豕方群起,宫沼龟龙未有期。
赖有平原怜贱子,满亭山色惜吟诗。