-
181.《古塞上曲七首》 唐·贯休
幽并儿百万,百战未曾输。
蕃界已深入,将军仍远图。
月明风拔帐,碛暗鬼骑狐。
但有东归日,甘从筋力枯。 -
182.《送人游塞》 唐·齐己
槐柳野桥边,行尘暗马前。
秋风来汉地,客路入胡天。
雁聚河流浊,羊群碛草膻。
那堪陇头宿,乡梦逐潺湲。 -
183.《塞孤(般涉调)》 宋·柳永
一声鸡,又报残更歇。
秣马巾车催发。
草草主人灯下别。
山路险,新霜滑。 -
184.《木兰花慢(和师厚和司马文季虏中作)》 宋·朱敦儒
指荣河峻岳,锁胡尘、几经秋。
叹故苑花空,春游梦冷,万斛堆愁。
簪缨散、关塞阻,恨难寻杏馆觅瓜畴。
凄惨年来岁往,断鸿去燕悠悠。 -
185.《喜迁莺(塞上词)》 宋·李纲
边城寒早。
对漠漠暮秋,霜风烟草。
战□长闲,刁斗无声,空使荷戈人老。
陇头立马极目,万里长城古道。 -
186.《饮马歌·边头春未到》 宋·曹勋
兀术每遇对阵之际,吹此则鏖战无还期也
边头春未到。
雪满交河道。
暮沙明残照。
塞烽云间小。
断鸿悲。
陇月低。
泪湿征衣悄。
岁华老。 -
187.《永遇乐(陪程金溪跃马用其韵)》 宋·赵彦端
杜曲桑麻,灞桥风雪,归梦无路。
马健凌秋,人间玩日,聊用宽迟暮。
摇摇羽扇,翩翩凫舄,胜处恍疑仙去。
笑相看,风林露草,古来有谁知趣。 -
188.《望江南·燕塞雪》 宋·华清淑
燕塞雪,片片大如拳。
蓟上酒楼喧鼓吹,帝城车马走骈阗。
羁馆独凄然。
燕塞月,缺了又还圆。
万里妾心愁更苦,十春和泪看婵娟。
何日是归年。 -
189.《水调歌头(寿马守·五月十八)》 宋·梅坡
五月进农黍,三叶换阶蓂。
不知今夕何夕,嵩岳床生申。
莲幕泮宫小试,花县二车偏历,所至蔼芳声。
一札颁明诏,千里寄专城。 -
190.《出塞二首·其一》 唐·王昌龄
秦时明月汉时关,万里长征人未还。
但使龙城飞将在,不教胡马度阴山。 -
191.《塞下曲》 唐·王昌龄
饮马渡秋水,水寒风似刀。
平沙日未没,黯黯见临洮。
昔日长城战,咸言意气高。
黄尘足今古,白骨乱蓬蒿。 -
192.《塞上曲送元美》 明·李攀龙
白羽如霜出塞寒,胡烽不断接长安。
城头一片西山月,多少征人马上看。 -
193.《塞翁失马》 两汉·刘安
近塞上之人,有善术者,马无故亡而入胡。
人皆吊之,其父曰:“此何遽不为福乎?”居数月,其马将胡骏马而归。
人皆贺之,其父曰:“此何遽不能为祸乎?”家富良马,其子好骑,堕而折其髀。
人皆吊之,其父曰:“此何遽不为福乎?”居一年,胡人大入塞,丁壮者引弦而战。 -
194.《前出塞九首·其六》 唐·杜甫
挽弓当挽强,用箭当用长。
射人先射马,擒贼先擒王。
杀人亦有限,列国自有疆。
苟能制侵陵,岂在多杀伤。 -
195.《塞下曲·其一》 唐·李益
蕃州部落能结束,朝暮驰猎黄河曲。
燕歌未断塞鸿飞,牧马群嘶边草绿。 -
196.《塞下曲·其六》 唐·戎昱
北风凋白草,胡马日骎骎。
夜后戍楼月,秋来边将心。
铁衣霜露重,战马岁年深。
自有卢龙塞,烟尘飞至今。 -
197.《塞下曲二首·其二》 唐·王涯
年少辞家从冠军,金鞍宝剑去邀勋。
不知马骨伤寒水,惟见龙城起暮云。 -
198.《塞上曲》 宋·王镃
黄云连白草,万里有无间。
霜冷髑髅哭,天寒甲胄闲。
马嘶经战地,雕认打围山。
移戌腰金印,将军度玉关。 -
199.《塞上曲》 宋·田锡
秋气生朔陲,塞草犹离离。
大漠西风急,黄榆凉叶飞。
襜褴罢南牧,林胡畏汉威。
藁街将入贡,代马就新羁。
浮云护玉关,斜日在金微。
萧索边声静,太平烽影稀。
素臣称有道,守在於四夷。 -
200.《出塞》 清·徐锡麟
军歌应唱大刀环,誓灭胡奴出玉关。
只解沙场为国死,何须马革裹尸还。