-
21.《吴甥遗灵壁石以诗还之》 宋·曾几
閒居百封书,总为一片石。
窗中列远岫,所欠者灵壁。
吴甥手持来,知向何许得。
铿锵发金声,温润见玉色。 -
22.《题黄梅驿舍壁间》 宋·王之道
石润占梅雨,山寒应麦秋。
清风鸣翠篠,疏雨湿红榴。
古驿苔封砌,芒城柳映楼。
高吟一瓯茗,聊为故人留。 -
23.《陈顺之灵壁石砚山》 宋·楼钥
名画法书环四壁,中有米家真宝石。
群峰森耸外涧流,他物虽奇敢争席。
旧属半山老仙人,佛印乞之如乞邻。
阿章有力负之走,一时攘取成纷纶。 -
24.《西湖酒家壁尽枯木》 宋·宋无
衡岳乔松道途远,成都古柏山川隔。
忽惊老村剌眼来,疑是颓崖压东壁。
拗怒风雷龙虎气,盘摺造化乾坤力。
阴连沧海一片秋,秀夺西湖两峰色。 -
25.《晨游昌师院》 唐·窦群
深庭芳草浓,晓井山泉溢。
林馥乱沈烟,石润侵经室。
幽岩鸟飞静,晴岭云归密。
壁藓凝苍华,竹阴满晴日。
生期半宵梦,忧绪仍非一。
若无高世心,安能此终毕。 -
26.《城隍庙赛雨二首》 唐·羊士谔
零雨慰斯人,斋心荐绿蘋.山风箫鼓响,如祭敬亭神。
积润通千里,推诚奠一卮。
回飙经画壁,忽似偃云旗。 -
27.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
28.《山居雨霁即事(一作长孙佐辅诗)》 唐·张碧
结茅苍岭下,自与喧卑隔。
况值雷雨晴,郊原转岑寂。
出门看反照,绕屋残溜滴。
古路绝人行,荒陂响蝼蝈。 -
29.《答萧建》 唐·费冠卿
自地上青峰,悬崖一万重。
践危频侧足,登堑半齐胸。
飞狖啼攀桂,游人喘倚松。
入林寒z9々,近瀑雨濛濛。 -
30.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
31.《瀑布寺贞上人院》 唐·郑巢
林疏多暮蝉,师去宿山烟。
古壁灯熏画,秋琴雨润弦。
竹间窥远鹤,岩上取寒泉。
西岳沙房在,归期更几年。 -
32.《题黄山汤院》 唐·李敬方
楚镇惟黄岫,灵泉浴圣源。
煎熬何处所,炉炭孰司存。
沙暖泉长拂,霜笼水更温。
不疏还自决,虽挠未尝浑。 -
33.《题南陵隐静寺》 唐·张祜
松径上登攀,深行烟霭间。
合流厨下水,对耸殿前山。
润壁鸟音迥,泉源僧步闲。
更怜飞一锡,天外与云还。 -
34.《题南陵隐静寺》 唐·张祜
松径上登攀,深行烟霭间。
合流厨下水,对耸殿前山。
润壁鸟音迥,泉源僧步闲。
更怜飞一锡,天外与云还。 -
35.《春雪映早梅》 唐·庾敬休
清晨凝雪彩,新候变庭梅。
树爱春荣遍,窗惊曙色催。
寒江添粉壁,积润履青苔。
分明六出瑞,隐映几枝开。
闻笛花疑落,挥琴兴转来。
曲成非寡和,长使思悠哉。 -
36.《题郑常侍厅前竹》 唐·贾岛
绿竹临诗酒,婵娟思不穷。
乱枝低积雪,繁叶亚寒风。
萧飒疑泉过,萦回有径通。
侵庭根出土,隔壁笋成丛。 -
37.《雨后游南门寺》 唐·刘沧
郭南山寺雨初晴,上界寻僧竹里行。
半壁楼台秋月过,一川烟水夕阳平。
苔封石室云含润,露滴松枝鹤有声。
木叶萧萧动归思,西风画角汉东城。 -
38.《题甘露寺》 唐·周朴
层阁叠危壁,瑞因千古名。
几连扬子路,独倚润州城。
云近衔江色,雕高背磬声。
僧居上方久,端坐见营营。 -
39.《秋雨》 唐·李中
竟日散如丝,吟看半掩扉。
秋声在梧叶,润气逼书帏。
曲涧泉承去,危檐燕带归。
寒蛩悲旅壁,乱藓滑渔矶。 -
40.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。