-
121.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
122.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
123.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
124.《白水寺》 宋·方回
壁画暗金则,无人犬吠堂。
翠苔千古润,玉水一寻方。
尘路云蒸火,阴林石凝霜。
仙凡元不远,咫尺异炎凉。 -
125.《夜意》 宋·李复
山雾连城白,虚庭待月生。
雨余秋叶润,露重葛衣轻。
阴壁鸣虫涩,风枝宿鸟惊。
淹留禾黍兴,怅望故园情。 -
126.《寄戴师初先生》 宋·陆文圭
词章科目溯当年,壁水名流孰子先。
杜甫生逢天实未,陶潜空忆闰臣前。
明庭结绶怀新渥,暗壁移灯理旧编。
约对青山谭出处,一冬润雪长新泉。 -
127.《题立斋不碍云山亭》 宋·陆文圭
英英山中云,苍苍云外山。
云山偃蹇若高上,不傍贵贵人门户间。
藕堂老人家四壁,诗句曾参浣花客。
一亭半落平畴外,拾尽乾坤眼独窄。 -
128.《送黎主簿》 宋·释绍嵩
及瓜一笑上浮艎,孤淡无君得趣长。
秋月春花入牙颊,锦机绣段出肝肠。
诗题寺壁云根润,江送蓬婆雪汗香。
丞相旧知为学苦,回轩应问石渠郎。 -
129.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
130.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
孤节老全,丛林岁寒。
机用千变,时事百难。
玉经火而愈润,莲秀水而常乾。
牛头之懒口挂壁,麈尾之辩舌翻澜。
触事出碍兮虚空挥剑,众影不黏兮明珠走盘。 -
131.《咏石得天字》 宋·宋无
肢胍昆仑析,胚浑混沌先。
灵分玄岛峙,秀聚景云群。
覆压风雷窟,枝撑宇宙穿。
崚嶒欹条雾,历吵声萝烟。 -
132.《寄眠云处士》 宋·宋无
闻说华阳洞,人间第八天。
茅君旌屡降,弘景驾常延。
地吐黄金气,潭流碧玉泉。
神丹光夜发,朱草叶春妍。 -
133.《和棁弟矮松寺留题》 宋·苏颂
曲干隐腾蛇,樛枝展翠华。
何年乔岳种,移植法王家。
得地烟云润,盘根岁月赊。
纵横齐殿角,偃蹇拂檐牙。 -
134.《因与伯氏同一僧话武夷事作诗追寄之》 宋·王洋
直峰峭壁天半青,高檐张灯疑挂星。
山川势力有如此,择地信可棲仙灵。
我前解官古樵戍,志愿本欲探珠庭。
时当恢台积氛雾,一日三雨时三停。 -
135.《过雨顶山》 宋·袁说友
直上风顶山,如接天上主。
环观千里内,此山峙为主。
循披下山脊,翠石满原膴。
巉岩巧雕刻,诡特效蟠舞。 -
136.《峡中瀑布泉》 宋·袁说友
万石枕山眠,千峰随路转。
林深暝岩穴,一道寒泉溅。
分明冰箒垂空壁,隐约珠帘挂苍石。
深山寂寞有谁知,只与行人润诗笔。