-
81.《龙门游眺》 唐·韦应物
凿山导伊流,中断若天辟。
都门遥相望,佳气生朝夕。
素怀出尘意,适有携手客。
精舍绕层阿,千龛邻峭壁。 -
82.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
83.《秋夕读书幽兴,献兵部李侍郎》 唐·岑参
年纪蹉跎四十强,自怜头白始为郎。
雨滋苔藓侵阶绿,秋飒梧桐覆井黄。
惊蝉也解求高树,旅雁还应厌后行。
览卷试穿邻舍壁,明灯何惜借馀光。 -
84.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
85.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
86.《自蜀奉册命往朔方途中呈韦左相文部房尚书门下崔侍郎》 唐·贾至
胡羯乱中夏,銮舆忽南巡。
衣冠陷戎寇,狼狈随风尘。
豳公秉大节,临难不顾身。
激昂白刃前,溅血下沾巾。 -
87.《幽居弄》 唐·顾况
苔衣生,花露滴,月入西林荡东壁。
扣商占角两三声,洞户谿窗一冥寂。
独去沧洲无四邻,身婴世网此何身。
关情命曲寄惆怅,久别山南山里人。 -
88.《客舍喜崔补阙司空拾遗访宿》 唐·卢纶
步月访诸邻,蓬居宿近臣。
乌裘先醉客,清镜早朝人。
坏壁烟垂网,香街火照尘。
悲荣俱是分,吾亦乐吾贫。 -
89.《送韦处士老舅》 唐·王建
忆昨痴小年,不知有经籍。
常随童子游,多向外家剧。
偷花入邻里,弄笔书墙壁。
照水学梳头,应门未穿帻。 -
90.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。 -
91.《田家三首》 唐·柳宗元
蓐食徇所务,驱牛向东阡。
鸡鸣村巷白,夜色归暮田。
札札耒耜声,飞飞来乌鸢。
竭兹筋力事,持用穷岁年。 -
92.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
93.《伤愚溪三首》 唐·刘禹锡
溪水悠悠春自来,草堂无主燕飞回。
隔帘惟见中庭草,一树山榴依旧开。
草圣数行留坏壁,木奴千树属邻家。
唯见里门通德榜,残阳寂寞出樵车。
柳门竹巷依依在,野草青苔日日多。
纵有邻人解吹笛,山阳旧侣更谁过。 -
94.《隐士》 唐·孟郊
本末一相返,漂浮不还真。
山野多馁士,市井无饥人。
虎豹忌当道,糜鹿知藏身。
奈何贪竞者,日与患害亲。 -
95.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
96.《春月》 唐·元稹
春月虽至明,终有霭霭光。
不似秋冬色,逼人寒带霜。
纤粉澹虚壁,轻烟笼半床。
分晖间林影,馀照上虹梁。 -
97.《淮南游故居感旧,酬西川李尚书德裕》 唐·王播
昔年献赋去江湄,今日行春到却悲。
三径仅存新竹树,四邻惟见旧孙儿。
壁间潜认偷光处,川上宁忘结网时。
更见桥边记名姓,始知题柱免人嗤。 -
98.《山居雨霁即事(一作长孙佐辅诗)》 唐·张碧
结茅苍岭下,自与喧卑隔。
况值雷雨晴,郊原转岑寂。
出门看反照,绕屋残溜滴。
古路绝人行,荒陂响蝼蝈。 -
99.《寄题惠林李侍郎旧馆》 唐·李德裕
栋宇非吾室,烟山是我邻。
百龄惟待尽,一世乐长贫。
半壁悬秋日,空林满夕尘。
只应双鹤吊,松路更无人。 -
100.《山中喜静和子见访》 唐·施肩吾
绝壁深溪无四邻,每逢猿鹤即相亲。
小奴惊出垂藤下,山犬今朝吠一人。