-
41.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
42.《游东山寺》 宋·韩缜
久有东林约,因乘暇日游。
眼明初出郭,神王欲凌秋。
野旷骞孤隼,江清飏远鸥。
近山青嶂合,多稼绿云浮。 -
43.《来燕堂联句》 宋·韩绛
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大夏成,喜留众宾赏。 -
44.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
45.《登彭城楼》 宋·吕定
项王台上白云秋,亚夫坟前草树稠。
山色不随人事改,水声长近戍城流。
空余夜月龙神庙,无复春风燕子楼。
楚汉兴亡俱土壤,不须怀古重夷犹。 -
46.《送刘士端归括苍》 明·方孝孺
忆昔高皇定华夏,海内遘屯龙战野。
帷幄谟谋三数公,君家中丞最潇洒。
舳舻十万捣虚来,帆樯蔽空声吼雷。
从容决策扫强寇,手扶日月沧溟开。 -
47.《唐隐士袁宣墓》 宋·陈大方
茅山东北燕山前,翁仲遗墟几百年。
时有吴人来问隐,不知唐树已啼鹃。
山童解指看碑路,野衲分耕祭墓田。
厚夜肯教黄壤晓,悲风偏动夕阳天。 -
48.《春日城南闻禽鸟声喧甚为赋二十二韵》 宋·戴表元
今日春气至,新禽各啁嘲。
岂无好唇舌,入耳何怓怓。
雊鹆最多端,能以巧自肴。
黄头亦翾给,微吭和且调。 -
49.《岘山诗》 宋·李淑
岘山如闯襄庐南,钜平跻赏留爱谈。
官邪俗沦祭不屋,君来怀古茵凭惭。
孤峰嵚岖汉之曲,云梁月皋万螺矗。
轻裘四眺风物佳,宾客文章欢意促。 -
50.《挽胡季昭》 宋·林起鳌
直节槃槃古树平,纲常山重一身轻。
历陈高庙神灵语,愿法周公日月更。
飞雾堕鸢迁客憾,漏泉疏爵大君明。
百年富贵端能几,天壤无穷独令名。 -
51.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
52.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
53.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
54.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
55.《丁香》 明·吴宽
花开不结实,徒冒丁香名。
枝头缀紫粟,旖旎香非轻。
乃知博物者,名以香而成。
或者树相类,惜未南中行。
初栽只一干,肥壤枿争萌。
分移故园内,不知枯与荣。
终当问来使,亦欲如渊明。 -
56.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
57.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
58.《和陶使都经钱溪》 宋·苏轼
乔木卷苍藤,浩浩崩云积。
谢家堂前燕,对语悲宿昔。
仰看桄榔树,玄鹤舞长翮。
新年结荔子,主人黄壤隔。 -
59.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
60.《奠唐少梁晋仲兄弟墓下》 宋·范成大
当年连璧气如蜺,人许跻攀九列齐。
黄壤一时埋玉树,青云何处用丹梯?
生平书札频双鲤,岁晚交情但只鸡。
眼底伤心难制泪,宁论宿草已萋萋。