-
101.《雪晴》 宋·仇远
腊尾春头半月期,寒欺人日雪销迟。
才升晴旭扶桑树,便拂东风细柳枝。
和气满城真可掬,丰年击壤已先知。
侏儒温饱皇天赐,行续中和乐职诗。 -
102.《念奴娇 赋萤》 元·许有壬
更阑人静,正满天晴露,半庭斜月。
时见飞萤三四点,树影依稀相隔。
暗地偷月,微形自照,冷焰明还灭。
有时分乱,残星流下天阙。 -
103.《念奴娇 赋萤》 元·许有壬
更阑人静,正满天晴露,半庭斜月。
时见飞萤三四点,树影依稀相隔。
暗地偷月,微形自照,冷焰明还灭。
有时分乱,残星流下天阙。 -
104.《庸庵尚书至自沪三月八日携犹子子式命汽车招》 近代·陈三立
客久看遍门前山,兀倚湖光壁挂杖。
花时台馆颇照眼,亦依蜂蝶媚寻丈。
尚书禊约竟临存,张饮联吟付双桨。
发兴携为玲珑游,魂迎草树初旭朗。 -
105.《孟津岁晚十首》 宋·宋庠
隐轸分河壤,峥嵘念岁华。
关云沈鞏树,楼月啸羌笳。
要路谁云骋,浮生会有涯。
高哉羡门子,横海挹朝霞。 -
106.《访李生郊居》 宋·宋庠
林下一逢迎,幽人此养生。
歌嬉入尧壤,种树漏秦坑。
岁晏农囷实,宾欢野馔盈。
松黄浮晚酒,薇叶芼晨羹。
霜树榴房绽,阳畦药甲荣。
归轩且莫驾,孤月在山楹。 -
107.《有邑子夜宿话余先畴芜废》 宋·宋庠
临邛久倦客,彭泽赋归来。
念我何为者,趣时良殆哉。
一身仕东观,三载寄灵台。
望见故乡树,频更缇管灰。 -
108.《初夏晚兴》 宋·张嵲
微月破幽树,草露生夕凉。
夏木纷已成,时禽暮归翔。
閒花自白红,无人领幽芳。
晚沐岸轻帻,披衣暂倘佯。 -
109.《喜雨柬權邑蔡丞》 宋·刘宰
高槐障午暑,巨竹摇清风。
中郎百世英,一官此从容。
心事付盟鸥,年光占候蟲。
客来欲有言,一笑抚双松。 -
110.《锦屏山》 宋·林景熙
锦障郁嵯峨,秀出城之西。
直是神气积,宛若屏障开。
苍翠接重壤,上与浮云齐。
幽花被晴壁,古树欹层崖。 -
111.《听蝉曲》 明·张羽
黄莺紫燕寂无喧,新声最好是闻蝉。
栖烟初噪如喧籥,吸露才停似断弦。
乍向风前闻杳袅,营营嘈嘈鸣不了。
断续能牵客梦长,凄凉解动羁愁早。 -
112.《知郡范公泽游野意轩尽斩轩前恶竹之蔽眼界豁》 宋·郭印
胜景天壤间,造物不能秘。
堂堂亘古今,取舍愈无匮。
江山本自如,优劣随人意。
城东古招提,轩宇旧凿翠。 -
113.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
114.《秦国太夫人挽辞二首》 宋·苏颂
象服朝仪贵,封君国壤陪。
从夫乘五马,见子蹑三台。
静树终难止,东波遂不回。
棘栾吾相慕,行道有馀哀。 -
115.《涧壁阻风登小山四望书怀》 宋·孙应时
崇阿岩长江,荒蹊得徐步。
徘徊一舒眺,邂逅豁心素。
天壤故宠廓,川涂渺回互。
苍烟极东溟,落日临北固。 -
116.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。 -
117.《新年换桃符》 宋·薛嵎
桃符频换句难新,休对春风诉旧贫。
近日儿童谈道学,几时徵诏及闲人。
山田收薄官输在,树雪吹残曙色真。
慨昔巢由老岩穴,终身击壤作尧民。 -
118.《挽庐陵葛孝子母夫人》 宋·曾丰
笄珥初归室,缫纫共起家。
清风依玉树,和气茁兰芽。
送子归黄壤,收名入白华。
大书彤史上,谁谓过于夸。