-
21.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
22.《山舍夜坐纪兴》 明·张宇初
潜僻非世图,幽恬足真赏。
晨招逸人来,远策缓藜杖。
叙别罄春醪,园蔬雨余长。
延欢喜就宿,窗籁风泉响。 -
23.《元修菜》 宋·苏轼
彼美君家菜,铺田绿茸茸。
豆荚圆且小,槐芽细而丰。
种之秋雨余,擢秀繁霜中。
欲花而未萼,一一如青虫。 -
24.《元修菜(并叙)》 宋·苏轼
菜之美者,有吾乡之巢,故人巢元修嗜之,余亦嗜之。
元修云:使孔北海见,当复云吾家菜耶?因谓之元修菜。
余去乡十有五年,思而不可得。
元修适自蜀来,见余于黄,乃作是诗,使归致其子,而种之东坡之下云。 -
25.《要望之过我庐》 宋·王安石
念子且行矣,要子过我庐。
汲我山下泉,煮我园中蔬。
知子有仁心,不忍钓我鱼。
我池在人境,不与獱獭居。 -
26.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
27.《离家示妻子》 宋·陆游
明日当北征,竟夕起复眠。
悲虫号我傍,青灯照我前。
妇忧衣裳薄,纫线重敷绵。
儿为检药笼,桂姜手炮煎。 -
28.《和圣俞唐书局後丛莽中得芸香一本之作用其韵》 宋·欧阳修
有芸黄其华,在彼众草中。
清香濯晓露,秀色摇春风。
幸依华堂阴,一顾曾不蒙。
大雅彼君子,偶来从学宫。 -
29.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
30.《秋感(二首)》 明·刘基
日白天青木叶凋,云山漫漫故乡遥。
石床坠露珠光动,碧砌幽花玉色销。
十载故人俱土壤,五更归梦负渔樵。
怀来忆往成惆怅,蔓草羁虫对寂寥。 -
31.《和葺芷雪韵》 宋·郑清之
夸父逐日有余力,驱万白{鲵鱼换虫}飞练织。
连天照耀作夜明,涌池培堆惊壤息。
竹高已学枪头势,梅近犹能半面识。
坡翁笑效六一体,八章联翩韵声色。 -
32.《立秋喜雨》 宋·卫宗武
炎炎老火烧太空,熏灼万类势欲鎔。
高田幅裂稼已腐,低壤釜沸禾生虫。
金蛇飞走天鼓震,须臾散灭茫无踪。
火轮烈烈扬炽焰,夜镜炯炯摩青铜。 -
33.《修石山》 宋·方回
土山未甚正,有石亦颇欹。
方矩一再度,夙具锸与箕。
晨兴命工徒,将一大治之。
扫砾斫枯卉,拥泥护芳荑。 -
34.《池亭秋思》 宋·方回
忆昨困炎蒸,衣单犹欲臝。
秋气□□凉,饮可读亦可。
稍久罄瓶罂,猝难致肴果。
亦欲理蠹卷,未易启涩锁。 -
35.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。