-
81.《最高楼 寿松巢次韵》 元·吴存
南州士,人品用番川。
春动九霞筵。
皋比早志青云上,角巾晚傲白云边。
喜诸孙,兰洒洒,玉娟娟。 -
82.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
83.《题许介这誉文堂》 宋·乐雷发
端平丙申,桂林伯尚书钟公以遗逸荐东溪先生许侯于朝。
越明年,得旨补初品官、衡州户掾。
其诰词于始,则有夙有誉处、且娴文辞之褒;于终,则有其以行义、教于乡里之勉。 -
84.《青弁云林图》 明·张羽
前代何人画山水,长安关仝营丘李。
华原特起范中立,三子相望古莫比。
亦有北苑与河阳,后来作者谁能当。
米家小虎出逸品,力挽元气归苍茫。 -
85.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
86.《重九考罢试卷书呈同院诸公二首》 宋·邓忠臣
题遍朱签栋宇充,灯窗长听景阳钟。
昏眵直要金篦刮,黎瘦都如饭颗逢。
文律自随星斗变,月评应合士人从。
了无一事犹深锁,辜负东篱菊品浓。 -
87.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
88.《游洞霄》 宋·聂兼善
吾闻洞霄山水妙天下,缭白萦青胜图写。
九重扃錀极深严,一岫宽闲更潇洒。
倚空天柱何孤高,诸峰罗立犹儿曹。
长松怪石入题品,金堂玉室供游遨。 -
89.《上扬州钱帅》 宋·沈继祖
名世半千推硕德,淮南第一是扬州。
一尘不动边民乐,知有威声慑虏酋。
人谓儒生将略疏,世人无未识真儒。
天下武夫俱夺气,钱公赤手缚于菟。 -
90.《君山》 宋·孙应威
君山盘结青云梯,堂高更觉天象低。
横江万顷莹玻璃,蓬瀛胜概从端倪。
几欲收拾归品题,分甘独令倦攀跻。
使君领客伫沙堤,指点淮浙分东西。 -
91.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
92.《梅花吟》 宋·易士达
孤山和靖真奇士,绕屋种梅清彻底。
暗香和月透窗,压尽几多红与紫。
挨排花品果为魁,南枝向暖首先开。
当时疏影横斜句,几度吟从笔底来。
劝君莫奏城头角,吹得梢头花片落。 -
93.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
94.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
95.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
96.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
97.《监试呈诸试官》 宋·苏轼
我本山中人,寒苦盗寸廪。
文辞虽少作,勉强非天廪。
既得旋废忘,懒惰今十稔。
麻衣如再著,墨水真可饮。 -
98.《读隐逸传》 宋·陆游
终南处士入都门室山人补谏垣。
毕竟只供千载笑,石封三品鹤乘轩。 -
99.《别蒋颖叔》 宋·黄庭坚
金城千里要人豪,理君乱丝须孟劳。
文星合在天东壁,清都紫微醉云璈。
荆溪居士傲轩冕,胸吞云梦如秋毫。
三品衣鱼人仰首,不见全牛可下刀。 -
100.《题任氏传德集》 宋·贺铸
钓鱼公子学屠龙,潦倒西班八品中。
鼠目獐头登要地,鸡鸣狗盗策奇功。
仪刑拔士无光禄,经术传家有圣童。
慨想斯人安可作,九原松檟几秋风。