-
281.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
282.《次李雪林苕溪寄来韵二首》 宋·赵希路
云散烟收渺渺秋,蛩声四壁起新愁。
西风万里乾坤眼,不到斜阳十二楼。 -
283.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
284.《和陈守喜雨诗》 宋·陈元晋
垤鹳无声口舌乾,谁驱雷雨遍千山。
顿苏赤地千里旱,特出黄堂一念间。
泽物功深无德色,丰年愿遂有欢颜。
为霖祗恐思贤佐,千骑东随凤诏还。 -
285.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
286.《钱塘怀古》 宋·董师谦
玉床摇帝座,青盖出都城。
巷哭行家泪,燕歌四面声。
乾坤遽如许,风雪可邻生。
清晓宫门外,犹听打六更。 -
287.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。 -
288.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
堂堂陈去非,中兴以诗鸣。
吕曾两从橐,残月配长庚。
尤萧范陆杨,复振乾淳声。
尔后顿寂寥,草虫何薨薨。 -
289.《句》 宋·冯坦
终日无人到,隔林惟鸟啼。
雀舌收先雨,猫头掘带泥。
因听敲竹雨,四壁半生苔。
飘风惊日月,落叶满乾坤。 -
290.《楚山春晓》 宋·古汴高士
雾散云收宿雨乾,秦桃落尽晓风寒。
晴山四望天开画,啼鸟一声人倚栏。 -
291.《再和》 宋·郭印
纷纷满地落红乾,杜宇声中春正残。
诗酒情怀公事汩,干戈时节赏心阑。
生憎蔓草缘阶碧,却喜今桃向日丹。
万里吴天飞不到,剑光空射斗牛寒。 -
292.《大涤洞天留题》 宋·何洞清
落魄人间成谩老,足茧胼胝要闻道。
掉头不向声利场,飘飘迥出风尘表。
嗟嗟事事不惬怀,却喜因缘饱幽讨。
登太华兮濯沧浪,云梦湫隘鲁邾小。 -
293.《后天马歌》 宋·何麟瑞
建元天子不世出,天相神武产异物,有马出在月氏窟。
宝剑之精,乾龙之灵。 -
294.《清渭八景·指崖一览》 宋·何子举
指崖屹立镇山川,万丈巍巍势插天。
风日双清时有限,乾坤一览景无边。
东西岘丹青与献,南北群峰紫翠边。
我欲凌风登绝顶,一声铁笛叫飞仙。 -
295.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
296.《泊舟浮石寺前有善士百余辈拜迎因联句于水滨》 宋·黄春伯
三百六旬周复始,二十四岸高且寒。
法乳试流锋上蜜,诗肠畧露管中班。
山山日脚黄金软,片片梅心白雪乾。
遥指烟霄呼缟鹤,一声清啸水云闲。 -
297.《夜坐》 宋·黄庚
醉月飞觞兴未阑,蓬壶影裹漏声残。
碧浮金鼎香脂暖,红闪银台烛泪乾。
艳曲喜听催折近,狂歌自觉入腔难。
赏心乐事输年少,一点间愁了不干。 -
298.《不寐二首》 宋·黄甲
落月满江城,乾坤此夜情。
檐楹河汉色,苍藓辘轳声。
梦断嗟难续,年催思转萦。
想因魔尽退,醒眼毕吾生。
¤ -
299.《迎神词》 宋·黄应龙
真人福地金庭宫,身佩含景苍精龙。
坐朝五岳位显宗,威仪卫从行虚空。
杳眇浊世不寺溟蒙,神符道契浮丘公。
英爽莹澈表里融,倏忽飞驭凌刚风。 -
300.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。