-
81.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。 -
82.《望云骓马歌》 唐·元稹
忆昔先皇幸蜀时,八马入谷七马疲。
肉绽筋挛四蹄脱,七马死尽无马骑。
天子蒙尘天雨泣,巉岩道路淋漓湿。 -
83.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
84.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。 -
85.《杂诗七首》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖逈且深。
方舟安可极,离思故难任。
孤鴈飞南游,过庭长哀吟。 -
86.《梁父吟》 宋·叶适
依大麓之遗址兮,储后土之神灵。
乐天地之休嘉兮,皇涓洁而荐诚。
集后土之雍容兮,刺百圣之礼文。
却大辂而御蒲秸兮,惟俭德之是崇。 -
87.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
88.《土偶祸》 明·沈周
锽锽鸣锣,彭彭伐鼓。
复有旂盖,亦有戟斧。
精力骏奔,无有老竖。
整整肃肃,什什伍伍。 -
89.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
90.《和圣俞聚蚊》 宋·欧阳修
颓阳照穷巷,暑退凉风生。
夫子卧环堵,振衣步前楹。
愁烟四邻起,鸟雀喧空庭。
余景蔼欲昏,众蚊复薨薨。 -
91.《河冰》 宋·苏辙
扁舟多艰虞,与我平日类。
初乘滂洋流,旋涉冻浅地。
日西阴风作,夜半流澌至。
悄然孤寂枕,觉此凝冽气。 -
92.《遣兴》 宋·邓肃
醉中飞梦到神清,夜半高楼借水明。
下瞰寒溪凝水晶,孺子相呼同濯缨。
楼上天人百宝璎,瑞色天香充栋楹。
步云一曲语春莺,千山洗空烟雾横, -
93.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
94.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
95.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
96.《缘识》 宋·宋太宗
蔟蔟排弦声流美,因风独弄无宫徵。
闲庭引思道情中,五音不入行人耳。
仰望云霄听未足,何期到了不成曲。
秋蝉夜噪素琴鸣,边城角罢春水渌。 -
97.《赠江宰彦通》 宋·曾丰
富沙耆旧江先生,方册之中久闻名。
今识其子长安城,中年状貌老典刑。
居官不翅冰玉清,未尝一出清之声。
临事不翅水鉴明,未尝一示明之形。 -
98.《水调歌头(寿马守·五月十八)》 宋·梅坡
五月进农黍,三叶换阶蓂。
不知今夕何夕,嵩岳床生申。
莲幕泮宫小试,花县二车偏历,所至蔼芳声。
一札颁明诏,千里寄专城。 -
99.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
100.《篆冢歌(有序)》 元·钱惟善
包羲卦画龟龙出,颉俑造书鬼夜泣。
俯观鸟兽迒蹄迹,依类象形文字立。
以迄五代咸东封,改易殊体靡有同。
周官保氏教国子,六书大义开群蒙。