-
101.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。 -
102.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
103.《蝉赋》 魏晋·曹植
唯夫蝉之清素兮,潜厥类乎太阴。
在盛阳之仲夏兮,始游豫乎芳林。
实澹泊而寡欲兮,独怡乐而长吟。
声皦皦而弥厉兮,似贞士之介心。 -
104.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
105.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
106.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
107.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
108.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
109.《忆秦娥·娄山关》 现代·毛泽东
西风烈,长空雁叫霜晨月。
霜晨月,马蹄声碎,喇叭声咽。
雄关漫道真如铁,而今迈步从头越。
从头越,苍山如海,残阳如血。 -
110.《杂诗》 魏晋·曹植
飞观百余尺,临牖御棂轩。
远望周千里,朝夕见平原。
烈士多悲心,小人偷自闲。
国仇亮不塞,甘心思丧元。
抚剑西南望,思欲赴太山。
弦急悲声发,聆我慷慨言。 -
111.《悼离赠妹诗二首 一》 魏晋·左思
郁郁岱青。
海渎所经。
阴精神灵。
为祥为祯。 -
112.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
113.《满江红 怀岳忠武》 明·张煌言
屈指兴亡,恨南北黄图消歇。
便几个孤忠大义,冰清玉烈。
赵信城边羌笛雨,李陵台上胡笳月。
惨模糊吹出玉关情,声凄切。 -
114.《月夜闻李生弹筝歌》 明·林鸿
越客本浩荡,秦筝何激扬。
浮亭子夜月色古,一曲万籁鸣清商。
初闻楚调声激烈,志士报仇思饮血。
再闻宫音如扣钟,鲁生揖让何雍容。 -
115.《送湖南归粤》 明·林鸿
志士本激烈,况当离别情。
直气不得发,逢秋吐商声。
浮云蔽长空,驱马去孤城。
广川无舆梁,一苇讵能横。 -
116.《寿汤吏部》 宋·叶巽斋
朔风烈烈吹繁霜,天地闭塞阳气藏。
玄冥恣横生育息,万类郁结无辉光。
东皇爱物怜下土,斡旋造化回机杼。
新阳用事阴类消,爱命崧高降申甫。 -
117.《书感》 唐·周祚
黔首播百谷,上天苦少雨。
乾风吹白日,浮云不得聚。
桔槔声转促,炎热势未已。
去年患旱魃,龟坼竟千里。 -
118.《木兰花慢 题倪都运南塘莲社庐山社兰亭会后》 元·胡祗*
知前代尊俎风流,犹为人永永景慕。
其于善行名言,丰功懋烈,谁得而废之。
去岁夏,仆忝与宾末,仅赘一阕,庶几异日,得附南塘莲社之故事云倚西风闲坐,谈清影,玉亭亭。
问幽苦芳心,何时解语,脉脉盈盈。 -
119.《李西平画像赞》 宋·陈长方
德宗贪功失君德,四海力欲干戈平。
但喜马公窘田悦,滔俊角了飞秋鹰。
绵绵延延到希烈,乘间索赋无时停。
泾师门外一朝起,舟中敌国又朱泚。 -
120.《枕上偶成在首》 宋·杜范
春动边声虏计狂,淮流据断架浮梁。
雨师怒烈风云阵,定报惊奔尽犬羊。