-
681.《题城山挂月堂壁》 宋·范成大
百叠烟鬟得眼明,坐来心迹喜双清。
秋阳满地西风起,犹有啼莺四五声。 -
682.《广陵五题其一次韵子由题九曲池》 宋·秦观
萧瑟通池閟茂林,岸傍无复属车音。
涵春似恨隋家远,涨晓疑连蜀井深。
斗草事空烟冉冉,司花人远树阴阴。
劳生俛仰成陈迹,纵有遗声可用寻。 -
683.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
684.《送乔布圣》 宋·秦观
鷃翔蓬蒿非所悲,鹏击风云非所喜。
贵贱穷通尽偶然,回头总是东海水。
我思田文昔相齐,朱袍照日如云霓。
三千冠佩醉明月,清歌一曲倾玻璃。 -
685.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
686.《读书》 宋·陆游
平生爱客如爱书,力虽不逮意有余。
门前车马久扫迹,老病又与黄卷疏。
人情冷暖可无问,手不触书吾自恨。
今年入秋风雨频,灯火得凉初可近。
年过七十眼尚明,天公成就老书生。
旧业虽衰犹不坠,夜窗父子读书声。 -
687.《喜雨》 宋·陆游
黄尘赤日欲忘生,一夜新凉满锦城。
雨急骤增车辙水,泥深渐壮马蹄声。
蚊蝇敛迹知无地,灯火於人顿有情。
市远鸡豚不须问,小畦稀甲已堪烹。 -
688.《感事》 宋·陆游
陋巷何须叹一瓢,朱门能守亦寥寥。
衲衣先世曾调鼎,野褐家声本珥貂。
若悟死生均露电,未应富贵胜渔樵。
千年回首俱陈迹,不向杯中何处消? -
689.《久雨》 宋·陆游
昏昏风雨暗东湖,恰似梅黄四月初。
高树送声惊客枕,小池分溜入清渠。
飞蚊屏迹知何在,团扇生尘已暗疏。
须信西游有奇事,今年三伏夜观书。 -
690.《黄州》 宋·陆游
局促常悲类楚囚,迁流还叹学齐优。
江声不尽英雄恨,天意无私草木秋。
万里羁愁添白发,一帆寒日过黄州。
君看赤壁终陈迹,生子何须似仲谋! -
691.《秋雨叹》 宋·陆游
淙淙雨声泻高秋,稻粱浸澜雨不休。
志士仁人万行泪,孤臣孽子无穷忧。
一身穷困未暇恤,如此无事理有不?圣言古训举不验,简编可用汗马牛?呜呼有粟吾得食,夜睡何时得安席?我生犹及宣和年,建炎以来身所历。
高皇一言感天地,盗贼千群扫无迹。 -
692.《晚雨》 宋·陆游
萧瑟度横塘,霏微映缭墙。
压低尘不动,洒急土生香。
声入楸梧碎,清分枕簟凉。
回头忽陈迹,檐角挂斜阳。 -
693.《雨後至近村》 宋·陆游
年耄身犹健,秋高疾已平。
邻翁思问讯,蔬圃要巡行。
竹杖轻无迹,芒鞋捷有声。
相逢无别语,努力事冬耕。 -
694.《初春感事》 宋·陆游
马迹车声是处忙,经旬无客到龟堂。
水初泛溢黏天绿,梅欲飘零特地香。
世事纷纷人自老,岁华冉冉日初长。
百钱不办旗亭醉,空爱鹅儿似酒黄。 -
695.《秋夜有感》 宋·陆游
候虫何唧唧,岁晚声出壁,不惟嬾妇惊,感此白头客。
壮年事征戍,万里不得息,扬颿凌秋涛,策马赴山驿。
日照蛟鼍涎,雪印豺虎迹,谁知七尺躯,幸脱九死厄。
前年补畿郡,入对瞻玉色,报恩无死所,再拜衰泪滴。 -
696.《舟中醉题》 宋·陆游
风吹芦荻声飕飕,晚潮入港浮孤舟。
老民已扫市朝迹,造物全付江湖秋。
项里庙前是鱼市,禹会桥边多酒楼。
醉来且复过此日,莫为碪杵悲无裘。 -
697.《凉州行》 宋·陆游
凉州四面皆沙碛,风吹沙平马无迹。
东门供张接中使,万里来宣布袄敕。
敕中墨色如未乾,君王心念儿郎寒。
当街谢恩拜舞罢,万岁声上黄云端。
安西北庭皆郡县,四夷朝贡无征战。
旧时胡虏陷关中,五丈原头作边面。 -
698.《偶忆万州戏作短歌》 宋·陆游
峡中天下最穷处,万州萧条谁肯顾?去年正月偶过之,曾为巴人三日住。
南浦寻梅雪满舟,西山载酒云生屦。
至今梦听竹枝声,灯火纷纷驿前路。
残春游客蜀江边,陈迹回思一怆然。
渐老定知欢渐少,明年还复忆今年。 -
699.《省事》 宋·陆游
车马声都绝,比邻迹亦疏。
浅倾家酿酒,细读手钞书。
薄饭惟羹芋,闲游不借驴。
有时还自笑,省事更谁如? -
700.《省事》 宋·陆游
老去终年卧草庐,事皆省尽略无余。
麈留鼠迹犹嗔拂,风作瓢声固不除。
兴发旧醅何害醉,诗成拙笔亦堪书。
投床睡美悠然觉,作计今知本不疏。