-
741.《漫兴 其二》 元·王冕
屯聚皆羌属,苍茫路转西。
草深车迹浅,霜重角声低。
军马行无数,山林望欲迷。
老兵通汉语,指点话征西。 -
742.《题陈象贤竹素图》 元·王冕
君家竹素园,异彼□□谷。
插架牙签三万轴,卷藏东观吞天禄。
‘清风明月时往来,红尘不堕香芸堆。
蝌蚪鸟迹一玉开,怀幽抱密真奇哉。 -
743.《对景吟》 元·王冕
湿云不飞山雪满,越王城头鼓声短。
晓来溪上看梅花,虎迹新移大如碗。
老乌缩项如冻鸥,呼群强作婴儿啼。
红桃翠柳眼欲迷,旧时约绔今涂泥。 -
744.《老柏图为张心田赋》 元·王冕
高堂素壁无纤埃,上有老柏参天来。
铜柯旁奋龙爪出,密叶暗拥玄云堆。
江干水落见白石,小竹无声弄秋碧。
君不见剑峰低空绝行迹,诸葛祠前二千尺,霜皮溜雨苔花蚀,至今父老犹能识。 -
745.《庐山行送行》 元·王冕
庐山根盘几百里,屏风九叠开画图。
浮岚吐秀挹南斗,黛色眇眇来青湖。
山西石门翠如刷,山东石镜大如月。
三梁倒挂银河疏,六月飞花洒寒雪。 -
746.《送欧阳彦珍归杭》 元·王冕
金陵山势如蟠龙,金陵美酒玻璃红。
对山酌酒却歌舞,坐笑前辈何英雄。
六朝遗迹漫烟雾,凤凰台上秋无数。
斜阳巷陌燕子飞,秦淮西下长江去。 -
747.《寄题常州东山亭二首》 宋·司马光
谢傅英声高可攀,结茅积土想东山。
常忧胜概一朝尽,岂信风流千古还。
尘尾蒲葵供永日,酒樽棋局奉欢颜。
贤侯心迹遥相望,不使兰陵风月闲。 -
748.《同子难题和乐亭》 宋·司马光
春禽哢晴朝,秋虫吟雨夕。
风和振兰芳,露寒滋菊色。
万物苟得所,随时各有适。
矧伊人最灵,胡为长戚戚。 -
749.《风林石歌》 宋·司马光
闻君家有风林石,镌刻无痕画无迹。
靡然合势俱左倾,偃蹇常如负风力。
置之坐侧野意生,静听若有飕飕声。
忽疑身世在丘壑,使我萧然无俗情。
黄金白璧岂非好,子直视之不为宝。 -
750.《送导江李主簿君俞》 宋·司马光
学海无涯富,辞锋一战勋。
声华掩终贾,赋颂继渊云。
五斗为边吏,千他饱戍军。
明恩美尤异,优秩赏能勤。 -
751.《和景仁缑氏别后见寄求决乐议虽用其韵而不依》 宋·司马光
至乐存要眇,失易求之难。
昔从周道衰,畴人旷其官。
声律久无师,文字多缺漫。
仁皇闵崩坏,广庭集危冠。 -
752.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。 -
753.《和始平公郡斋偶书二首》 宋·司马光
平安候火出云间,区脱无尘刁斗闲。
汉相威声遥制敌,胡兵远迹夜开关。
赤松雅意思轻举,黄阁群心望复还。
玉帐牙旗空壮观,谢公高兴在东山。 -
754.《永州万石亭》 宋·欧阳修
天於生子厚,禀予独艰哉。
超凌骤拔擢,过盛辄伤摧。
苦其危虑心,常使鸣声哀。
投以空旷地,纵横放天才。 -
755.《升天桧》 宋·欧阳修
青牛西出关,老聃始著五千言。
白鹿去升天,尔来忽已三千年。
当时遗迹至今在,隐起苍桧犹依然。
惟能乘变化,所以为神仙。 -
756.《东合雨中》 宋·欧阳修
直合时偷暇,幽怀坐独哦。
绿苔人迹少,黄叶雨声多。
云结愁阴重,风传禁漏过。
瑶图新嗣圣,玉寒久包戈。
相府文书简,丰年气候和。
还将凤池句,聊杂野人歌。 -
757.《和丁宝臣游甘泉寺》 宋·欧阳修
江上孤峰蔽绿萝,县楼终日对嵯峨。
丛林已废姜祠在,事迹难寻楚语讹。
空余一派寒岩侧,澄碧泓渟涵玉色。
野僧岂解惜清泉,蛮俗那知为胜迹。 -
758.《予作归鴈亭於滑州後十有五年梅公仪来守是邦》 宋·欧阳修
风吹城头秋草黄,仰见鸣鴈初南翔。
秋草风吹春复绿,南鴈北飞声肃肃。
城下台边桃李蹊,忆初披荒手植之。
雪消冰解草木动,因记鸿鴈将归时。 -
759.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
760.《游定夫见过晡饭既去烛下目昏不能阅书感而赋》 宋·周邦彦
烟草里门秋,暮气幽人宅。
遥知金轮升,户牖粲虚白。
风驱云将来,市声落几格。
连曹属解鞚,一饭已扫迹。