-
101.《和鲁漕春雨有感三首》 宋·吴芾
自叹苍颜不复童,幸然三老此时同。
登高能赋多佳咏,把酒论文有古风。
可恨雨师频作恶,直疑春事遂成空。
愁来不用殷勤劝,已判花前为一中。 -
102.《王侍御寿诗》 宋·楼钥
史君威名闻四方,南床凛凛凝秋霜。
史君和气到瓯越,幕府初开夜飞雪。
颇闻此雪仍岁无,定知来随御史车。
黄堂洗印未多日,庆朝况此当悬弧。 -
103.《题喻玉泉家亦可乐亭》 宋·周文璞
先生亭非伯夷筑,亭柱亦用秋山竹。
但令家有满架书,何虑妻儿少饘粥。
朝来相对亭上宾,洙泗尺度羲皇人。
先生已死名不泯,常与此亭作标准。 -
104.《鳜鱼图为掌教谢先生作》 明·李东阳
泮池雨过新水长,江南鳜鱼大如掌。
沙边细荇时吐吞,水底行云递来往。
其间种类多莫辨,短者如针细如线。
三年养得鳞甲成,万里空嗟画图见。 -
105.《定军山叹》 宋·孙应时
仲达受巾国,佐治来闭营。
君看此情事,岂辨吾孔明。
八阵有天威,千里无留行。
但度渭水去,贼势能不争。 -
106.《愧陶》 宋·喻良能
渊明在彭泽,到任八十日。
虽营三径资,未获公田秫。
珍重千金腰,不为督邮折。
拂衣赋归来,何异自投劾。 -
107.《即事》 宋·张九成
梅天喜蒸润,江国饱雨泽。
况我谪逐人,穷巷宜閴寂。
今夕复何夕,门有此佳客。
贫家亦效勤,草草具一食。 -
108.《梁宣王挽词三首》 唐·宋之问
贵藩尧母族,外戚汉家亲。
业重兴王际,功高复辟辰。
爱贤唯报国,乐善不防身。
今日衣冠送,空伤置醴人。 -
109.《赠崔十三评事公辅》 唐·杜甫
飘飘西极马,来自渥洼池。
飒飁定山桂,低徊风雨枝。
我闻龙正直,道屈尔何为。
且有元戎命,悲歌识者谁。 -
110.《唐开州文编远寄新赋累惠良药咏叹仰佩…聊书还答》 唐·权德舆
风雨竦庭柯,端忧坐空堂。
多病时节换,所思道里长。
故人朱两轓,出自尚书郎。
下车今几时,理行远芬芳。 -
111.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
112.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
113.《叹命》 唐·孟郊
三十年来命,唯藏一卦中。
题诗还问易,问易蒙复蒙。
本望文字达,今因文字穷。
影孤别离月,衣破道路风。
归去不自息,耕耘成楚农。 -
114.《叹昨日三首》 唐·卢仝
昨日之日不可追,今日之日须臾期。
如此如此复如此,壮心死尽生鬓丝。
秋风落叶客肠断,不办斗酒开愁眉。 -
115.《桂林叹雁》 唐·李渤
三朝四黜倦遐征,往复皆愁万里程。
尔解分飞却回去,我方从此向南行。 -
116.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
117.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
118.《复偶见三绝》 唐·韩偓
雾为襟袖玉为冠,半似羞人半忍寒。
别易会难长自叹,转身应把泪珠弹。
桃花脸薄难藏泪,柳叶眉长易觉愁。
密迹未成当面笑,几回抬眼又低头。
半身映竹轻闻语,一手揭帘微转头。
此意别人应未觉,不胜情绪两风流。 -
119.《摸鱼儿(酒边留同年徐云屋三首)》 宋·刘辰翁
怎知他、春归何处,相逢且尽尊酒。
少年袅袅天涯恨,长结西湖烟柳。
休回首。
但细雨断桥,憔悴人归后。 -
120.《感春十三首》 宋·张耒
嗟余尉穷县,端坐百无虑。
幸兹岁丰穰,庶息尘埃步。
乘间策羸马,莽莽出门去。
田原亦可悦,农事蔼方布。
还家有诗书,客至具鸡黍。
勿复叹远游,人生孰非寓。