-
161.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
162.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
163.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
164.《沁园春(赠胡葆元)》 宋·葛长庚
要做神仙,炼丹工夫,亦有何难。
向雷声震处,一阳来复,玉炉火识,金鼎烟寒。
_女乘龙,金公跨虎,片晌之间结大还。
丹田里,有白鸦一个,飞入泥丸。 -
165.《西江月》 宋·萧廷之
默运乾坤否素,抽添妙在屯蒙。
起于复卦剥于终。
温养两般作用。
沐浴要防危险,吹嘘全藉离风。
工夫还反入坤宫。
火足不宜轻弄。 -
166.《西江月》 宋·萧廷之
一二复临养火,免难沐浴潜藏。
分明变化在中央。
结就玄珠片饷。
还返归根脱体,守城抱一提防。
黄庭来往是寻常。
恍惚之中纵放。 -
167.《南乡子》 宋·萧廷之
识得水中金。
煅炼烹煎理更深。
进退抽添须九转,浮沈。
温养潜龙复与临。
妙运自天心。
托仗黄婆配丙壬。
酝就醍醐山顶降,频斟。
慢拨无弦一曲琴。 -
168.《西江月》 宋·萧廷之
默运乾坤否素,抽添妙在屯蒙。
起于复卦剥于终。
温养两般作用。
沐浴要防危险,吹嘘全藉离风。
工夫还反入坤宫。
火足不宜轻弄。 -
169.《西江月》 宋·萧廷之
一二复临养火,免难沐浴潜藏。
分明变化在中央。
结就玄珠片饷。
还返归根脱体,守城抱一提防。
黄庭来往是寻常。
恍惚之中纵放。 -
170.《南乡子》 宋·萧廷之
识得水中金。
煅炼烹煎理更深。
进退抽添须九转,浮沈。
温养潜龙复与临。
妙运自天心。
托仗黄婆配丙壬。
酝就醍醐山顶降,频斟。
慢拨无弦一曲琴。 -
171.《满庭芳》 宋·何锄翁
二气旋还,三宫升降,往来於是无穷。
透关神水,铅汞过三峰,返复周流八脉,戊已炼、阴虎阳龙。
凝情处,金光朗朗,身外见形容。
灵光,真造化,天机深远,推测难通。 -
172.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
173.《伤仲永》 宋·王安石
金溪民方仲永,世隶耕。
仲永生五年,未尝识书具,忽啼求之。
父异焉,借旁近与之,即书诗四句,并自为其名。
其诗以养父母、收族为意,传一乡秀才观之。 -
174.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
175.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
176.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
177.《鲁仲连义不帝秦》 先秦·佚名
秦围赵之邯郸。
魏安釐王使将军晋鄙救赵,畏秦,止于荡阴不进。
魏王使客将军辛垣衍间入邯郸,因平原君谓赵王曰:“秦所以急围赵者,前与齐闵王争强为帝,已而复归帝,以齐故;今齐闵王已益弱,方今唯秦雄天下,此非必贪邯郸,其意欲求为帝。
赵诚发使尊秦昭王为帝,秦必喜,罢兵去。 -
178.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
179.《祭十二郎文》 唐·韩愈
年、月、日,季父愈闻汝丧之七日,乃能衔哀致诚,使建中远具时羞之奠,告汝十二郎之灵:呜呼!吾少孤,及长,不省所怙,惟兄嫂是依。
中年,兄殁南方,吾与汝俱幼,从嫂归葬河阳。
既又与汝就食江南。
零丁孤苦,未尝一日相离也。 -
180.《种树郭橐驼传》 唐·柳宗元
郭橐驼,不知始何名。
病偻,隆然伏行,有类橐驼者,故乡人号之“驼”。
驼闻之,曰:“甚善。
名我固当。