-
1.《丁酉春识庆上人于钱唐邓君善之索余同赋孝僧》 宋·陆文圭
襁褓已离乳,干戈复异居。
北河行欲尽,母子遂如初。
卓行先贤傅,前缘释氏书。
悲欢知已极,许咏欲何如。 -
2.《归园田居·其四》 魏晋·陶渊明
久去山泽游,浪莽林野娱。
试携子侄辈,披榛步荒墟。
徘徊丘垄间,依依昔人居。
井灶有遗处,桑竹残朽株。 -
3.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
4.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
5.《君子非好异》 宋·陆游
君子非好异,本意亦从众,居然迫所媿,难复趋一哄。
孟轲遇齐王,夫岂不欲用;万锺养弟子,乃似以利动。
惟其有辞受,百世尊道统。
岂惟圣贤哉,学者固所共。 -
6.《春寒纪异》 宋·方回
今年一何异,人日苦连雨。
甲子复不晴,吾密识诸簿。
烧灯前一夕,轰然震雷鼓。
醉卧初未闻,遄骇雪霰舞。 -
7.《访隐居孙明复山斋二首》 宋·孔道辅
日观峰前访隐沦,岂同沮溺异人群。
轲能养浩雄能默,今复渊源见此君。 -
8.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
9.《过刘全美所居》 宋·王安石
西崦晴天得强扶,出林知有故人居。
数能过我论奇字,当复令公见异书。 -
10.《寄题杭州通判胡学士官居诗四首·月岩斋》 宋·文同
月为太阴精,石亦月之类。
月常寄孕于石中,事理如此何足异。
天地始分判,日月各一物。
既名物乃人形器,安有形器不消没。 -
11.《秋居览景因感所事》 宋·文同
閒居闭穷巷,拙者诚所宜。
掩书坐前楹,默与天理期。
是时新雨收,物物含秋姿。
疏檐正残日,曲几方凉颸。 -
12.《琴初贞长剑丞过湖居偕往看桂花满觉陇遂至理》 近代·陈三立
盛秋故侣临湖壖,邀观十里传馨桂。
岩峦回复烟岚消,一径交花满晴吹。
坟头两株异枝干,葳蕤丹蕊璎珞细。
止箯仰面眩眼目,光景醉人尤物最。 -
13.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
14.《次韵汪以南閒居漫吟十首》 宋·方回
占易用九六,初爻变乾坤。
时当退且慎,复命归厥根。
浑天日夜转,中星异旦昏。
北辰俨不动,帝居华盖尊。 -
15.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
16.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
17.《郊居言志》 唐·韦应物
负暄衡门下,望云归远山。
但要尊中物,馀事岂相关。
交无是非责,且得任疏顽。
日夕临清涧,逍遥思虑闲。 -
18.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
19.《早春送人归岳阳》 唐·尚颜
久食主人鱼,春来复旧居。
远无千里浪,轻有半船书。
过片晴云淡,消残暮雪虚。
岳阳多异境,搜思勿令疏。 -
20.《满江红(寿章殿院)》 宋·曾寓轩
细数班行,阿谁是、调元手段。
君不见、当涂往岁,饥民流散。
天幸立庵来歇焉,留心济粜无遗算。
未须臾、千里复安居,无愁欢。