-
1.《春过赵墟》 唐·刘言史
下马邯郸陌头歇,寂寥崩隧临车辙。
古柏重生枝亦乾,馀燎见风幽焰灭。
白蒿微发紫槿新,行人感此复悲春。 -
2.《少年见青春》 宋·王安石
少年见青春,万物皆妩媚。
身虽不饮酒,乐与宾客醉。
一从鬓上白,百不见可喜。
心肠非故时,更觉日月驶。 -
3.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
4.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
5.《代悲白头翁/白头吟/有所思》 唐·刘希夷
洛阳城东桃李花,飞来飞去落谁家?
洛阳女儿惜颜色,坐见落花长叹息。
今年花落颜色改,明年花开复谁在?
已见松柏摧为薪,更闻桑田变成海。 -
6.《悲来行哭石起职方》 宋·晁补之
悲来乎石君,吾何悲夫,
斯人婉兮河之津。
厖眉白面照青春,朱绂斯煌映路尘。 -
7.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
8.《送春有感》 宋·吴芾
物物俱有情,情尤钟我辈。
况复病且衰,白发不相贷。
今日送残春,倍觉生感慨。
正恐明年春,此身不复在。 -
9.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
10.《次韵国香诗》 宋·王铚
百花零落悲春晚,不复林园门可款。
待花结实春已归,到头只有东家管。
楚宫女子春华敷,为云为雨皆有余。
亲逢一顾倾国色,不解迎人专城居。 -
11.《春日偕游响应山观瀑泉饮漱玉亭上分复磴拥危》 宋·陈必复
溪山晴色妍,桃李春意賸。
野服乌角巾,郊游偶乘兴。
同行皆好宾,乐此境物胜。
古寺临清潭,鸣泉落危磴。 -
12.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
13.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
14.《念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋》 宋·蔡松年
离骚痛饮,笑人生佳处,能消何物。
江左诸人成底事,空想岩岩青壁。
五亩苍烟,一丘寒玉,岁晚忧风雪。
西州扶病,至今悲感前杰。 -
15.《春日杂诗六首》 宋·张耒
春晏百草秀,野芅无复名。
悲哉桃李阑,念此聊掇英。
翩翩双飞蝶,天静午日晴。
悲忧浪自苦,有酒但知倾。 -
16.《八咏诗 霜来悲落桐》 南北朝·沈约
悲落桐。
落桐早霜露。
燕至叶未抽。
鸿来枝已素。 -
17.《六年春遣怀八首》 唐·元稹
伤禽我是笼中鹤,沉剑君为泉下龙。
重纩犹存孤枕在,春衫无复旧裁缝。
检得旧书三四纸,高低阔狭粗成行。
自言并食寻高事,唯念山深驿路长。 -
18.《醉歌行为邝复初雄飞昆仲赋》 明·黄哲
昨日风雨中,我来自西山。
不知春早暮,花落长林间。
林间幽人心事闲,相逢一笑开云关。
问我别来春几度,五见飞花满行路。 -
19.《丁酉春识庆上人于钱唐邓君善之索余同赋孝僧》 宋·陆文圭
襁褓已离乳,干戈复异居。
北河行欲尽,母子遂如初。
卓行先贤傅,前缘释氏书。
悲欢知已极,许咏欲何如。 -
20.《送上元勾簿吴昌卿》 宋·宋庠
长安鼕鼓喧,里舍隙尘晓。
有客驻歌骊,归途指江徼。
晨庖爨苏冷,穷巷乡舆少。
乃肯顾我庐,欢言复悲啸。